counter

free counters

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010


Oπρόεδρος της Κολομβίας Άλβαρο Ουρίμπε κυβερνά μια χώρα στην οποία υπάρχουν 7.500 πολιτικοί κρατούμενοι! Τελευταία μάλιστα βρέθηκε πίσω από το κοιμητήριο ενός χωριού ομαδικός τάφος μέχρι και 2.000 ανθρώπων «αγνώστων στοιχείων», οι οποίοι ενταφιάστηκαν από τον στρατό από το 2005 μέχρι σήμερα (υπάρχουν πινακίδες που το πιστοποιούν).

Εν τούτοις ελάχιστη δημοσιότητα δίνεται σε αυτές και άλλες κατάφωρες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο τάφος βρέθηκε στο χωριό Λα Μακαρένα, 200 χιλιόμετρα από την Μπογκοτά.
«Ο διοικητής του στρατού λέει πως πρόκειται για αντάρτες που σκοτώθηκαν σε μάχες, αλλά χωρικοί μας έλεγαν εδώ και καιρό για πολλές περιπτώσεις κοινωνικών ηγετών, χωρικών και υπερασπιστών κοινοτήτων που εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνη», λέει ο δικηγόρος Χάιρο Ραμίρες, γραμματέας της κολομβιανής Διαρκούς Επιτροπής για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Στην Κολομβία υπάρχουν χίλιοι κοινοί τάφοι με πτώματα «αγνώστων στοιχείων». Πέρυσι οι ιατροδικαστές κατέγραψαν περίπου 2.500 πτώματα, από τα οποία 600 αναγνωρίστηκαν και παραδόθηκαν στους οικείους τους. Ουδείς διώκεται για τους φόνους αυτούς. Οι τάφοι εντοπίστηκαν χάρη στις αποκαλύψεις μερικών υπαρχηγών ακροδεξιών παραστρατιωτικών οργανώσεων, οι οποίοι προστατεύονται από έναν αμφιλεγόμενο νόμο που τους εγγυάται συμβολική ποινή σε αντάλλαγμα για να ομολογήσουν τα εγκλήματά τους. «Έπρεπε να τους διαμελίσουμε. Όλοι όσοι ανήκαν στις Αutodefensas (ΑUC, ακροδεξιά αποσπάσματα θανάτου) έπρεπε να μάθουν να το κάνουν και πολύ συχνά τους διαμελίζαμε ζωντανούς», ομολόγησε στον εισαγγελέα ο Τζον Χάιρο Ρεντερία ή Μπετούν, ο οποίος αποκάλυψε ενώπιον του εισαγγελέα και των οικογενειών των θυμάτων του πως ο ίδιος και οι άνθρωποί του έθαψαν «τουλάχιστον 800 ανθρώπους» στο κτήμα Βίλα Σάντρα, στο Πουέρτο Ασίς, στην περιφέρεια Πουτουμάγιο.
Μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη, οι ΗΠΑ επιβάλλουν στην Κολομβία ένα ολοκληρωμένο «σχέδιο ανάπτυξης» που έχει στόχο, όπως οι ίδιες υποστηρίζουν, τη διευθέτηση της εσωτερικής σύγκρουσης στην Κολομβία. Αυτό που συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τις οργανώσεις που συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Εκστρατεία 2009-2011 για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων στην Κολομβία, είναι η εξόντωση κάθε πολιτικής και κοινωνικής αντίστασης στη χώρα με πρόσχημα τον αγώνα κατά των αριστερών ανταρτών FΑRC. Από το 2002 που βρίσκεται στην εξουσία, ο Ουρίμπε έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο καταδοτών και ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας, έχει ποινικοποιήσει την κριτική σκέψη και έχει αυξήσει τις μαζικές συλλήψεις στις πόλεις και την επαρχία - συχνά χωρίς ένταλμα και με κατασκευασμένες αποδείξεις- χιλιάδων μελών αγροτικών, εργατικών και φοιτητικών κινημάτων, καθώς και οργανώσεων υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Στη τελική ευθεία η ναυπήγηση πλοίου διοίκησης και ελέγχου αποβάσεων της Τουρκίας !


Με την ανακοίνωση από την Υπογραμματεία Πολεμικής Βιομηχανίας της Τουρκίας (SSM) των εταιρειών που υπέβαλαν τις προτάσεις τους για την ναυπήγηση του σκάφους ελέγχου και διοίκησεων αποβατικών επιχειρήσεων που έχει αποφασίσει να ναυπηγήσει το τουρκικό Ναυτικό, μπήκε στην τελική ευθεία ένα πρόγραμμα το οποίο θα αποτελέσει την κορυφαία στρατηγική απειλή για τα νησιά του Αιγαίου τα επόμενα χρόνια. Ουσιαστικά οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις θα αποκτήσουν το μέσο εκείνο που θα τους επιτρέψει να εκτελούν συνδυασμένες αποβατικές επιχειρήσεις από τα δυτικά (!) των ελληνικών νησιών και μακριά από τις βάσεις των μικρασιατικών παραλίων. Και εδώ τίθεται και πολιτικό ζήτημα για την ελληνική πλευρά: Το να δεχθούμε χωρίς πολιτική-διπλωματική «ένσταση» και χωρίς να αναγάγουμε σε κορυφαίο θέμα ελληνοτουρκικής πολιτικής διαβούλευσης ένα τέτοιο πρόγραμμα το οποίο στοχεύει αποκλειστικά και μόνο να αφαιρέσει τμήμα του εθνικού κορμού της χώρας, αποτελεί παράλειψη που μπορεί να αποδειχθεί τραγική.

Το πρόγραμμα αποτελεί εξόφθαλμη πολιτική πρόκληση για την Ελλάδα αφού οι προδιαγραφές του στοχοποιούν άμεσα τα ελληνικά νησιά. Υπενθυμίζεται ότι εκτός από το παρόν πρόγραμμα τον Ιούλιο του 2009 η Υπογραμματεία Πολεμικής Βιομηχανίας της Τουρκίας είχε ανακοινώσει το διαγωνισμό για την ναυπήγηση σκαφών τύπου LCAC, την ναυπήγηση αερόστρωμνων δηλαδή που θα επιχειρούν από σκάφη της κατηγορίας LPD όπως αυτού που πρόκειται να ναυπηγηθεί μέσω αυτού του προγράμματος.
Επισημαίνεται ότι συνήθως τα σκάφη κατηγορίας LPD μπορούν να μεταφέρουν τουλάχιστον μέχρι και δύο σκάφη τύπου LCAC σαν και αυτά που διαθέτει το αμερικανικό και κορεατικό Ναυτικό.
Και οι 7 εταιρείες που υπέβαλαν πρόταση είναι τουρκικές ενώ εκτιμάται ότι οι προτάσεις τους περιλαμβάνουν την συνεργασία με διεθνείς ναυπηγικούς οίκους καθότι δεν έχει ναυπηγηθεί στην Τουρκία μέχρι και σήμερα πλοίο ανάλογων δυνατοτήτων και τεχνολογικών απαιτήσεων.
Οι εταιρείες είναι:
1. Anadolu Deniz İnşaat Kızakları A.Ş.

2. Çelik Tekne Sanayi ve Ticaret A.Ş.

3. DEARSAN Gemi İnşaat Sanayi A.Ş.

4. DESAN Deniz İnşaat Sanayi A.Ş.

5. İstanbul Denizcilik Gemi İnşa San ve Tic. A.Ş

6. RMK Marine Gemi Yapım Sanayi A.Ş.

7. SEDEF Gemi İnşaatı A.Ş.
Η φάση αυτή έρχεται σε συνέχεια της ανακοίνωσης έναρξης του προγράμματος στις 6 Απριλίου του 2009. Σύμφωνα με την τότε ανακοίνωση η SSM, επιθυμούσε την κατάθεση πληροφοριών για την ναυπήγηση ενός αποβατικού δεξαμενοπλοίου με δυνατότητα μεταφοράς ελικοπτέρων, 4 αποβατικά μηχανοκινήτων LCM, 27 αμφίβιων οχημάτων επίθεσης AAV με δυνατότητα μεταφοράς 18 πεζοναυτών έκαστο, 2 αποβατικά προσωπικού οχημάτων με δυνατότητα μεταφοράς 40 πεζοναυτών έκαστο LCVP, μία άκατο κυβερνήτη και μία ελαστική λέμβο σταθερής γάστρας RHIB.
Το σκάφος υπολογίζεται ότι θα είναι έτοιμο εντός της δεκαετίας που μόλις ξεκίνησε, περί το 2017, το ενωρίτερο.
Όπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω η Τουρκία στα πλαίσια της γενικότερης ενίσχυσης της στρατιωτικής της ισχύς προχωρά σε αυτό το μεγαλόπνοο και δύσκολο τεχνικά πρόγραμμα η ολοκλήρωση του οποίου θα επιφέρει σημαντική αναβάθμιση του τουρκικού Στόλου αμφίβιων επιχειρήσεων προσδίδοντας νέες δυνατότητες και ταυτόχρονα θα δημιουργήσει πρόσθετα επιχειρησιακά προβλήματα στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Ας μην ξεχνάμε και τις αντιδράσεις του ΝΑΤΟ και της Γεωργίας και των Βαλτικών για την πιθανότητα αγοράς πλοίου ανάλογων δυνατοτήτων από τη Ρωσία καθότι στα μάτια των ηγετών αυτών των χωρών και των ΗΠΑ πλοία αυτής της κατηγορίας χαρακτηρίζονται ως επιθετικά όπλα.
Τέλος αξίζει να επισημανθούν δύο ακόμα ναυπηγικά προγράμματα της Τουρκίας τα οποία επίσης σχετίζονται με τις φιλοδοξίες της Τουρκίας για αναβάθμιση των αποβατικών της δυνατοτήτων. Το πρώτο πρόγραμμα αφορά την ναυπήγηση 8 συνολικά ταχέων Αποβατικών Σκαφών Αρμάτων (LCT), και το δεύτερο το πρόγραμμα ναυπήγησης δύο Αποβατικών Πλοίων Αρμάτων (LST). Και τα δύο προγράμματα βρίσκονται σε εξέλιξη με το πρώτο LCT να ναυπηγείται ήδη στα τουρκικά ναυπηγεία.



Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΕΔΙΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ


Η κυβέρνηση αυτή, το έχουμε φωνάξει σε όλους τους τόνους, εκτελεί, με την ψυχρότητα και την ωμότητα του δημίου, τα συμβόλαια «εκτέλεσης» της χώρας μας.
Το γενικό, νεοταξικό σχέδιο συμπυκνώνεται στα ακόλουθα: Ισοπεδώνουν το γρασίδι, ξεριζώνουν μέχρι το τελευταίο ζωντανό βλαστάρι. Ποτίζουν τη γη με αλάτι. Κατόπιν δολοφονούν τη μνήμη της βλάστησης. Διαφθείρουν τις συνειδήσεις, τις εξοντώνουν. Για να τις εξοντώσουν, σβήνουν το παρελθόν, εξαφανίζουν την ιστορία, εξατμίζουν τον πολιτισμό, ισοπεδώνουν κάθε συνεκτικό ιστό συλλογικότητας, κάθε βίωμα και πραγμάτωση της συνοχής του ιστορικού γίγνεσθαι.
Οι «εκτελεστές» της κυβέρνησης και ιδιαίτερα οι «συμβουλάτορες» του Πρωθυπουργού υλοποιούν πρακτικά όλα τα παραπάνω: τις πρακτικές συνταγές που τους έχουν δοθεί από τα πλανητικά κέντρα εξουσίας και τους μηχανισμούς του διεθνούς εγκλήματος.

Ζήτημα 1ον



Άγρια Φοροεισπρακτική επιδρομή. Μια πραγματική καταιγίδα φοροεισπρακτικών μέτρων που οδηγεί τον ελληνικό λαό σε ολοκληρωτική εξαθλίωση. Η επιβίωση πλέον γίνεται μια οδυνηρή περιπέτεια. Μπαίνουμε σε μια τέτοια περιπέτεια ζόφου που το να ζεις θα είναι θαύμα…



Η οικονομική τρομοκρατία των μηχανισμών εξουσίας αποτελεί το ιδεολογικό τέχνασμα της υποταγής μας: Το να αποδεχτεί ο ελληνικός λαός την ολοκληρωτική του εξαθλίωση και καταστροφή…



Ζήτημα 2ον



Νομιμοποίηση και θεσμοθέτηση του εποικισμού της Ελλάδας από τις στοιβαγμένες στρατιές της αλλοδαπής εισβολής.



Θεσμοθετούν την κατοχή της χώρας από τις «ταξιαρχίες των κρατουμένων» αλλοδαπών που έχουν εισάγει.



Αυτές οι συνειδητά (από το διεθνές κεφάλαιο) εισαγόμενες «ταξιαρχίες» των αλλοδαπών «δούλων» αποτελούν το στρατηγικό «όπλο» της Νέας Τάξης για την ολοκληρωτική εξόντωση της ελληνικής κοινωνίας.



Οι κυβερνητικοί «εκτελεστές» των διεθνών και εγχώριων ιμπεριαλιστικών «εντολών» θεσμοθετούν, με το νόμο περί ιθαγένειας, αυτό το στρατηγικό «όπλο» της ολοκληρωτικής ισοπέδωσης της ελληνικής κοινωνίας…



Η εξέγερση του ελληνικού λαού είναι η μόνη διέξοδος. Μόνο ο ελληνικός λαός μπορεί να ακυρώσει αυτόν τον όλεθρο και κανένας εκλογικός πληρεξούσιος και πολιτικός απατεώνας…



Ζήτημα 3ον



Ο αχαλίνωτος βομβαρδισμός τρομοκρατίας.



Το πλέον ύπουλο και αιχμηρό ιδεολογικό και πολιτικό όπλο της νεοταξικής βαρβαρότητας.



Ο στόχος:Να αποδεχτεί ο λαός όλες τις συμφορές και να θυσιάσει και τα έσχατα υπολείμματα των οικονομικών και πολιτικών πόρων του, τις δημοκρατικές ελευθερίες του…



Η κυβέρνηση αυτή έχει καταστήσει την τρομοκρατική σχιζοφρένεια και την τρόμο-υστερία ολοκληρωτική, σε κεντρική συνιστώσα της απάτης…



Περισσότερα εδώ:



http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4068



Το να γκρεμίσουμε αυτό το ψέμα αποτελεί καθήκον πρωταρχικής σπουδαιότητας.



Κανένας αγώνας δεν μπορεί να γίνει όταν είμαστε αιχμάλωτοι και το χειρότερο τρέφουμε την απάτη της τρομοκρατίας…



Ζήτημα 4ον



Η γενική έφοδος των ιδεολογικών «αντιρατσιστικών ταγμάτων» και των επιδοτούμενων εθνομηδενιστών.



Η κυβέρνηση αυτή πυροδοτεί στο έπακρο, με τις πράξεις της και τα λόγια της, όλες τις επιδοτούμενες εστίες, οι οποίες, σταθερά και συστηματικά επί πολλά χρόνια, αγωνίζονται, με το αζημίωτο, για την εξάρθρωση κάθε εθνικού ιστού και κάθε αγωνιστικής παράδοσης και μνήμης.



Σήμερα οι ύαινες του κοσμοπολιτισμού και οι καταστροφείς της ιστορίας και της εθνικής μας υπόστασης, εξορμούν και επιτίθενται με πρωτοφανή αγριότητα και τρομοκρατική αυθάδεια.



Το θράσος τους έχει απογειωθεί. Στιγματίζουν ως «εθνικιστικά» και «ακροδεξιά», ακόμα και τα μεγάλα πνεύματα της ελληνικής ιστορίας, όλους τους ήρωες του πνεύματος και τα αγωνιστικά κινήματα.



Κάποιος Νεναίκος, ανύπαρκτος αγωνιστικά, θεωρητικά και ιστορικά, τόλμησε να κατηγορήσει το Μίκη σαν μέλος του ΛΑ.Ο.Σ. και οπαδό του Καρατζαφέρη.



Τέτοια υστερική, ηθική αποχαλίνωση και τέτοιο πολιτικό θράσος μικροπρεπούς αυθάδειας: Τα ιστορικά, επιδοτούμενα σκύβαλα να χυδαιολογούν εναντίον ενός ιστορικού μεγέθους που αποτελεί, ξέχωρα από οποιοδήποτε λάθος του, το ζωντανό «βίωμα» και «σύμβολο» της νεώτερης Ελλάδας…



Ο ασυμφιλίωτος αγώνας εναντίον της τρομοκρατίας των επιδοτούμενων (από το κεφάλαιο) εθνομηδενιστών αποτελεί και αυτός κεντρικό μας καθήκον.



Κανένας αγώνας εναντίον της πλανητικής ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητα δεν μπορεί να διεξαχθεί αν δεν γκρεμίσουμε τα νέα ιδεολογήματα αυτής της βαρβαρότητας: Του «αντί-εθνικισμού», του «αντί-ρατσισμού» και της «πολυπολιτισμικότητας»…



Ζήτημα 5ον



Τεμαχίζεται η Ελλάδα σε «δουκάτα».



Το σχέδιο «Καλλικράτης» της κυβέρνησης προωθεί τις νεοταξικές επιταγές αποδόμησης της ελληνικής κοινωνίας και τη δημιουργία μικρών «κρατιδίων»!!!



Μια διοικητική στρατηγική τεμαχισμού της «εθνικής ενότητας» η οποία μας γυρίζει πίσω και από τη φεουδαρχία, στα «κράτη-πόλεις» της αρχαιότητας…



Μια στρατηγική που βάζει τα θεμέλια της αυτονόμησης των διοικητικών «δουκάτων» και την προτεκτορατοποίησή τους…



Ζήτημα 6ον



Άφησα τελευταία την άγρια επίθεση που σχεδιάζει η κυβέρνηση εναντίον της «ιδιοκτησίας», με την άνοδο της «αντικειμενικής αξίας».



Αυτό το εξοντωτικό, για την πλειονότητα του ελληνικού λαού, μέτρο και μάλιστα σε μια περίοδο κρίσης, σε μια περίοδο που έχουν πέσει οι τιμές των κατοικιών, δεν αποσκοπεί μόνο σε εισπρακτικό «παιδομάζωμα»:Αποτελεί ένα μέτρο με πολυδιάστατους στόχους.



Ο κυριότερος είναι: Η ρευστοποίηση του εδάφους, της ακίνητης περιουσίας!!!



Η έννοια της «πατρίδας» περικλείει, εκτός από την ιστορία και τη βιωματική συνοχή ενός λαού και το «χώρο». Πάνω στο «χώρο» (έδαφος) οικοδομείται το «ιστορικό βίωμα», συνεπώς και ο «χώρος» (έδαφος) αποτελεί συστατικό στοιχείο της «εθνικής συνείδησης». Στο έδαφος της πατρίδας έχουν «οργωθεί» τα αγωνιστικά σύμβολα και μνημεία της πατρίδας.



Τα μέτρα των «εκτελεστών» της κυβέρνησης θέλουν να μετατρέψουν το στέρεο έδαφος σε κεφάλαιο κυκλοφορίας, σε τραπεζικό και χρηματιστηριακό κεφάλαιο. Θέλουν να αποκόψουν τον ελληνικό λαό από την «ιδιοκτησία» του και το «χώρο» της πατρίδας προς όφελος του «ρευστού κεφαλαίου».



Δεν υπάρχει εδώ κατάργηση των νομικών μορφών της ιδιοκτησίας προς όφελος της κοινής πατριωτικής ιδιοκτησίας (κοινοκτημοσύνη), αλλά μετάλλαξη της ακίνητης ιδιοκτησίας (έδαφος) σε χρηματιστηριακό κεφάλαιο.

Δηλαδή μετατρέπεται ο χώρος της «πατρίδας» σε χρήμα, πουλιέται ο χώρος της «πατρίδας» στις τράπεζες.
Η «πατρίδα» πλέον χάνει τα εδαφικά της θεμέλια και γίνεται νόμισμα!!!
Αυτό είναι μια άλλη εφιαλτική συνιστώσα των μέτρων της κυβέρνησης, μια συνιστώσα όπου οι επιπτώσεις της δεν γίνονται άμεσα ορατές…
Αυτή η κυβέρνηση είναι ο πλέον δόλιος και μοχθηρός «λακές» του χρήματος και της Νέας Τάξης…
Δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από την κινητοποίηση και την οργάνωση του ελληνικού λαού.
Ένα είναι το πρωταρχικό χρέος των λαϊκών αγώνων: Αναστύλωση της πατρίδας. Όχι όμως με τα γυάλινα τούβλα του κατεστημένου και των κομμάτων του, αλλά με τα «υλικά» της λαϊκής Αντίστασης και των αγωνιστικών λαϊκών οργάνων…

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Η πρώτη θεία λειτουργία στην Αγιά Σοφιά στις 17 Σεπτεμβρίου 2010 θα είναι γεγονός!

 
Έπειτα από 557 χρόνια η Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη θα «ξαναζωντανέψει» για την Ορθοδοξία. Ανήμερα της γιορτής της οι ύμνοι του Άξιον Εστί θα ακουστούν και πάλι στην εκκλησία-σύμβολο του Χριστιανισμού. Ο Ελληνοαμερικανός πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου για την Αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας Κρις Σπύρου δήλωσε ότι: «Σκοπεύουμε στις 17 Σεπτεμβρίου του 2010, ανήμερα της Αγίας Σοφίας, να πραγματοποιήσουμε μια μεγάλη Θεία Λειτουργία στη μητέρα όλων των εκκλησιών, την Αγία Σοφία, στην Κωνσταντινούπολη».
Για την επίτευξη αυτού του μεγάλου στόχου το Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας, όπως μας λέει ο κ. Σπύρου: «Έχει ενημερώσει με δύο επιστολές την κυβέρνηση της Τουρκίας. Δεν περιμένουμε απάντησή τους. Άλλωστε, την απόφασή μας την έχουμε ήδη πάρει. Θα πάμε ως πιστοί στην Αγία Σοφία και θα κάνουμε κανονικά τη λειτουργία μας. Μάλιστα, για να δώσουμε στην ημέρα αυτή και μια παγκόσμια αίγλη, έχουμε αποφασίσει να καλέσουμε όλους τους θρησκευτικούς και πολιτικούς ηγέτες του πλανήτη. Θα είναι μια μεγάλη στιγμή για την Ορθοδοξία». Ο Κρις Σπύρου δεν είναι απλώς ένας Ελληνοαμερικανός που ξαφνικά αποφάσισε να δημιουργήσει έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό για την αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας. Είναι ένας σημαντικός συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην Ελλάδα και σε σημαντικές προσωπικότητες της Αμερικής, όπως ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και το πρώην προεδρικό ζεύγος Μπιλ και Χίλαρι Κλίντον. Ο ίδιος έχει διατελέσει πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος στο Νιου Χαμσάιρ, αλλά και πρόεδρος της Βουλής της ίδιας πολιτείας. «Η λειτουργία της Αγίας Σοφίας δεν είναι θέμα δικό μου, που ξαφνικά άρχισε να με απασχολεί, αλλά όλων των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δεν έχω να κερδίσω προσωπικά κάτι μέσα από αυτήν την προσπάθεια, το μόνο που θέλω είναι να ενώσουμε όλοι μαζί τις δυνάμεις μας, ώστε η Αγία Σοφία να εξακολουθεί να είναι η μητέρα όλων των εκκλησιών μας και όχι ένα μουσείο, όπως την έχει χαρακτηρίσει η κυβέρνηση της Τουρκίας.
Η Αγία Σοφία ανήκει στους πιστούς που θέλουν να πάνε ώς εκεί να λειτουργηθούν και να ανάψουν ένα κερί στη χάρη του Θεού. Αυτό είναι ένα θρησκευτικό δικαίωμα όλων μας».
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας μετρά από την έναρξη της λειτουργίας του το 2005 ως μέλη του χιλιάδες πιστούς του Χριστιανισμού σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι αρμόδιοι, άλλωστε, έχουν φροντίσει να κάνουν γνωστούς τους λόγους για τους οποίους έχει συσταθεί το Συμβούλιο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.
«Τα μέλη μας δεν είναι μόνο Χριστιανοί», τονίζει ο κ. Κρις Σπύρου και προσθέτει: «Έχουν δηλώσει τη συμπαράστασή τους και οπαδοί όλων των θρησκειών, όπως ακόμη και άθεοι, που μόλις ενημερώνονται για την ιστορία της Αγίας Σοφίας και για το πώς τη μεταχειρίζονται οι Τούρκοι, θέλουν να συμπεριληφθούν στα μέλη. Αυτό που συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια με την Αγία Σοφία δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά και σε κανένα θρησκευτικό σύμβολο άλλης θρησκείας».
Όλα αυτά τα μέλη, μάλιστα, έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους να βρίσκονται τη 17η Σεπτεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη και να παρακολουθήσουν από κοντά τη Θεία Λειτουργία. Το θρησκευτικό αίσθημά τους είναι πολύ αναπτυγμένο και δεν έχει να κάνει με την πίστη τους στον Αλλάχ ή τον Μωάμεθ, αλλά με τις αρχές που μπορούν να προασπίζονται οι πιστοί ανεξαρτήτως θρησκείας.
«Αυτό που μας συνδέει όλα αυτά τα χρόνια με τα μέλη μας είναι η ακλόνητη προσήλωση στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας. Κανείς από εμάς δεν μπορεί να καταλάβει, γιατί η εποπτεία της Αγίας Σοφίας θα πρέπει να ανήκει στην κυβέρνηση της Τουρκίας. Ποιος είναι αυτός που τους έδωσε το δικαίωμα να βεβηλώσουν κατ αυτόν τον τρόπο την Εκκλησία μας; Ποιος τους έδωσε την άδεια να κάνουν μέσα στον ναό μας έκθεση ειδών υγιεινής και επιδείξεις μόδας; Για τουλάχιστον δεκαοκτώ χρόνια είχαν στήσει κάτω από την εικόνα του Παντοκράτορα σκαλωσιές και τις χρησιμοποιούσαν για να χρηματοδοτούνται από την UNESCO, προκειμένου να συντηρήσουν αυτό το σπάνιο, κάτι που δεν έκαναν ποτέ. Αν είναι δυνατόν να επιτρέπουν όλα αυτά και να μην αφήσουν εμάς να λειτουργήσουμε!», επισημαίνει ο κ. Σπύρου.
Ο ίδιος θεωρεί, ότι αυτή είναι η καταλληλότερη στιγμή για να διεκδικήσουν οι πιστοί το να λειτουργήσει η Αγία Σοφία ως Ιερός Ναός γιατί, όπως εξηγεί, η Κωνσταντινούπολη ανακηρύχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση για το 2010 πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, επομένως είναι υποχρεωμένη να δείξει ότι αποδέχεται τις βασικές αρχές του ευρωπαϊκού πολιτισμού, δηλαδή την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας.
«Σκεφτόμαστε το ταξίδι για την Κωνσταντινούπολη να ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη. Να δώσουμε εδώ όλοι ένα ραντεβού και να πάμε κομβόι εκεί. Δεν το έχουμε αποφασίσει μέχρι στιγμής, γιατί έχουμε ακόμη λίγο καιρό», αναφέρει ο πρόεδρος του Συμβουλίου.
«Ένα βιβλίο για όλα τα εγκλήματα»
Με αφορμή την ιστορία της μητέρας όλων των εκκλησιών, της Αγίας Σοφίας, ο κ. Κρις Σπύρου έχει γράψει και ένα βιβλίο που θα εκδοθεί σε λίγους μήνες με τον τίτλο «Αγία Σοφία: Η αυτοψία ενός θρησκευτικού εγκλήματος».
«Το βιβλίο θα έχει μέσα όλα τα εγκλήματα τα οποία έχουν γίνει στις εικόνες, στους σταυρούς, καθώς και τους τρόπους με τους οποίους τη χρησιμοποίησε όλα αυτά τα χρόνια η τουρκική κυβέρνηση. Μέσα από τα κείμενα οι αναγνώστες θα μπορέσουν να μάθουν την πραγματική ιστορία της εκκλησίας», εξηγεί.
Για την κίνηση αυτή και για τις αποφάσεις που έχει πάρει το Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας, ο κ. Κρις Σπύρου έχει ενημερώσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και τον Μπίλ και τη Χίλαρι Κλίντον.
«Φυσικά και τους ενημέρωσα, ήθελα τη γνώμη τους. Ο πρόεδρος είχε επισκεφτεί πρόσφατα την Κωνσταντινούπολη και είχε δει από κοντά όλα αυτά που έχουν συμβεί. Όσο για τη Χίλαρι, με παρότρυνε να το κάνω, επειδή θεωρεί ότι είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα, που πρέπει να λυθεί. Με τους ανθρώπους αυτούς έχουμε αναπτύξει μια πάρα πολύ καλή σχέση και μπορούμε να συζητάμε μεταξύ μας πολλά θέματα. Η θρησκεία, άλλωστε, είναι θέμα όλων. Έτσι και η Αγία Σοφία ανήκει στο ποίμνιό της και ήρθε η ώρα να την διεκδικήσουμε», τονίζει ο κ. Σπύρου.

Τουρκία: Συναίνεση για επίλυση των πολιτικών ζητημάτων


Σε ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά τη συνάντηση γίνεται λόγος για διερεύνηση της απόπειρας πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν εντός των νόμων και με διαφάνεια. Ικανοποιημένος από τη συνάντηση δήλωσε ο Ερντογάν.
Η κρίση που ξέσπασε στην Τουρκία με τη σύλληψη στρατιωτικών κατηγορούμενων για εξύφανση συνωμοσίας με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν πρέπει να διευθετηθεί στο πλαίσιο του συντάγματος, αναφέρει ανακοίνωση της προεδρίας που δημοσιοποιήθηκε μετά την ολοκλήρωση της κρίσιμης συνάντησης του προέδρου Αμπντουλάχ Γκιούλ, του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του αρχηγού του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων στρατηγού Ιλκέρ Μπασμπούγ.
Στη διάρκεια της τρίωρης συνάντησης «υπογραμμίστηκε ότι οι πολίτες πρέπει να είναι πεπεισμένοι πως τα θέματα της επικαιρότητας θα διευθετηθούν σε συνταγματικό πλαίσιο και βάσει των νόμων», τονίζει το ντοκουμέντο.
Οι τρεις άνδρες, αναφέρει επίσης, «υπογράμμισαν ότι είναι ανάγκη να ενεργήσουν όλοι με υπευθυνότητα ώστε να μην εξασθενήσουν οι θεσμοί στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας».
Παράλληλα, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε πως η συνάντηση πήγε «πολύ καλά».
Oι διώξεις αξιωματικών
Δώδεκα ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί διώκονται ήδη για συνομωσία, το 2003, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν, η οποία, σύμφωνα με τους πιο σκληροπυρηνικούς οπαδούς του λεγόμενου «κοσμικού κράτους» στην Τουρκία, θέλει να επιβάλλει μια «κρυφή Ισλαμιστική ατζέντα» στους θεσμούς της χώρας.
Οι ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων --ο ρόλος των οποίων ως «θεματοφύλακα» του κοσμικού κράτους έχει ατονήσει λόγω των υποστηριζόμενων από την ΕΕ μεταρρυθμίσεων-- έχουν ήδη προειδοποιήσει ότι η χώρα αντιμετωπίζει «σοβαρή κατάσταση» μετά από την έκτακτη συνάντησή τους για να συζητήσουν το θέμα. Ανάμεσα στους 50 αξιωματούχους που συνελήφθησαν, θα ανακριθούν και ενδέχεται να προσαχθούν σε δίκες σήμερα Πέμπτη, περιλαμβάνονται οι πρώην επικεφαλής του γενικού επιτελείου αεροπορίας και του γενικού επιτελείου ναυτικού.
Περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση, ο Αμπντουραχμάν Γιαλτσίνκαγια, εισαγγελέας του Ανώτατου Δικαστηρίου, ανακοίνωσε χθες Τετάρτη ότι εξετάζει τις δηλώσεις στις οποίες προέβησαν πρόσφατα δυο βουλευτές του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AK), χωρίς όμως να έχει φθάσει στο σημείο να αρχίσει επίσημη έρευνα εις βάρος του κυβερνώντος κόμματος.
Σε περίπτωση που προχωρήσει στην έναρξη τέτοιας έρευνας, αυτό ίσως οδηγήσει στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών από το AK, που είχε γλιτώσει από μια προηγούμενη προσπάθεια του ίδιου εισαγγελέα να το κηρύξει έκνομο για δραστηριότητες εναντίον του «κοσμικού χαρακτήρα» του τουρκικού κράτους το 2008.
Οι βουλευτικές εκλογές είναι προγραμματισμένες για το 2011.
Η πολιτική κρίση επηρέασε το τουρκικό χρηματιστήριο, με το γενικό δείκτη να σημειώνει πτώση 3,4% χθες Τετάρτη, ενώ υπήρξαν επίσης πιέσεις στο νόμισμα--η νέα τουρκική λίρα βρέθηκε χθες στη χαμηλότερη ισοτιμία των τελευταίων επτά μηνών.
Ο Τουρκικός στρατός έχει ανατρέψει τέσσερις κυβερνήσεις από το 1960, η ηγεσία του πάντως έχει διακηρύξει ότι η εποχή των πραξικοπημάτων «παρήλθε» πλέον.







Ο «Γιος της Χαμάς» κατάσκοπος του Ισραήλ


Για περισσότερο από μία δεκαετία, ο 32χρονος σήμερα Μοσάμπ Χασάν Γιούσεφ, γιος του ιδρυτή της Χαμάς, Χασάν Γιούσεφ, κατασκόπευε υπέρ του Ισραήλ.
Η Σιν Μπετ, η ισραηλινή υπηρεσία εσωτερικής ασφάλειας, εμπιστεύτηκε τον Γιούσεφ, τον «πράσινο πρίγκιπα» όπως τον ονόμαζε, για να αποτρέψει επιθέσεις κατά Ισραηλινών. Όπως γράφουν σήμερα οι Τάιμς του Λονδίνου, από το 1996 μέχρι σήμερα, ο Γιούσεφ, τροφοδοτούσε το Ισραήλ σχεδόν καθημερινά με πληροφορίες.
Οι πληροφορίες του οδήγησαν στη σύλληψη ορισμένων από τους πλέον καταζητούμενους Παλαιστινίνους για το Ισραήλ, μεταξύ των οποίων και ο ηγέτης της Φατάχ, Μαρουάν Μπαργούτι.
Τα στοιχεία αυτά αποκαλύπτει ο Γιούσεφ σε βιβλίο του με τον τίτλο Son of Hamas (Γιος της Χαμάς) που αναμένεται να εκδοθεί την ερχόμενη εβδομάδα.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

"Σύγκρουση μέχρι τέλους" στη Τουρκία - Σε συναγερμό υπουργείο Εθνικής Άμυνας & ΕΥΠ


Κλίμα μετωπικής σύγκρουσης κεμαλιστών και ισλαμιστών στην Τουρκία με όλα τα ενδεχόμενα να είναι ανοικτά: Από κίνημα των κεμαλικών μέχρι προσπάθεια «εξαγωγής της κρίσης» - προς τα δυτικά φυσικά. Στο ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας και στην ΕΥΠ παρακολουθούν από πολύ κοντά τις τουρκικές πολιτικές εξελίξεις και συντάσσεται ειδική έκθεση με όσες πληροφορίες συλλέχθηκαν ή θα συλλεχθούν για την χθεσινοβραδυνή έκτακτη σύσκεψη της ηγεσίας των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που θεωρείται "το κρίσιμο σημείο της μέχρι σήμερα κατάστασης".

Έχει ζητηθεί από όλες τις παραμεθόριες μονάδες από το Τριεθνές μέχρι το Καστελλόριζο «αυξημένη ετοιμότητα», αλλά χωρίς να ληφθούν κάποια έκτακτα μέτρα για την ώρα. Πάντως γενική πολιτική γραμμή από ελληνικής πλευράς είναι να αποφευχθεί «πάση θυσία» η ελληνική εμπλοκή σε οποιαδήποτε πρόκληση προκειμένου «να μην γίνουμε μέρος της τουρκικής κρίσης».
Την ίδια στιγμή και οι πολιτικοί αρχίζουν να παίρνουν θέσεις για τα χθεσινά πρωτοφανή-για τα δεδομένα της Τουρκίας-γεγονότα, με την σύλληψη των 49 πρώην και νυν αξιωματικών. «Η Τουρκία είναι σαν να βρίσκεται υπό κατοχή» δηλώνει ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Ντενίζ Μπαϊκάλ.
Η ανησυχία για κίνηση των κεμαλικών είναι διάχυτη και τα δύο στρατόπεδα «μετρούν τις δυνάμεις τους»: Η αστυνομία και μέρος της στρατοχωροφυλακής είναι θετικά διακείμενοι προς την ισλαμική πολιτική ηγεσία, ενώ οι κεμαλικοί ελέγχουν εκτός από τις Ένοπλες Δυνάμεις και μεγάλο μέρος της κρατικής μηχανής.
Οι τουρκικές εφημερίδες κάλυψαν τις συλλήψεις χωρίς να τοποθετηθούν υπέρ ή κατά των μεγάλων γεγονότων. Η «Ακσάμ» είχε τίτλο «Φουρτούνα συλλήψεων στρατηγών». Η «Μιλιέτ» υπό τον τίτλο «Από τη σύνοδο του Λευκού Οίκου στη σύλληψη» υπενθύμιζε ότι ο συλληφθείς διοικητής της 1ης Στρατιάς Εργκίν Σαϊγκούν είχε συνοδεύσει τον πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν στον Λευκό Οίκο το 2007, όπου είχαν ληφθεί σημαντικές αποφάσεις εναντίον του ΡΚΚ.
Η «Χουριέτ» ήταν η μοναδική εφημερίδα που μπήκε στο αεροσκάφος των τουρκικών αερογραμμών το οποίο μετέφερε τους στρατηγούς από την Άγκυρα στην Κωνσταντινούπολη εξασφαλίζοντας αποκλειστικές φωτογραφίες των «κουρασμένων» στρατηγών, όχι όμως και αποκλειστική δήλωση: «Πτήση ΤΚ 855» ήταν ο τίτλος της εφημερίδας.
Είκοσι εννέα από τους 49 συλληφθέντες ανακρίθηκαν χθες στο αρχηγείο της αστυνομίας στην Κωνσταντινούπολη, ενώ 10 μεταφέρθηκαν σε δικαστήριο της πόλης. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο αρχηγός του στρατού Ιλκέρ Μπασμπούγ ανέβαλε το ταξίδι του στην Αίγυπτο και κάλεσε εσπευσμένα τους επιτελείς του στο γραφείο του.
Ο Μουράτ Γετκίν στη «Ραντικάλ» δεν αποκλείει να υπάρξουν σοβαρές πολιτικές επιπτώσεις από αυτό το κύμα συλλήψεων. Ήδη το σενάριο των πρόωρων εκλογών άρχισε να συζητείται, εν μέσω μάλιστα φημών ότι ενδέχεται να αρχίσει νέα δίκη για το κλείσιμο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ.
Οι εξελίξεις προκάλεσαν σοκ στην τουρκική κοινή γνώμη. «Πρέπει οπωσδήποτε να ενημερωθεί επισήμως ο λαός γι΄ αυτές τις συλλήψεις. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν τι γίνεται. Ως πολίτης έχω δικαίωμα να μάθω» σχολίαζε ο αρθρογράφος της «Τζουμχουριέτ» Χικμέτ Τσεντίκνκαγια. Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι οποίοι βλέπουν τη χώρα να οδηγείται προς τον εκδημοκρατισμό. Ο Οράλ Τσαλισλάρ της «Ραντικάλ» σχολιάζει ότι αυτό μάλλον δεν είναι ένα παιχνίδι και πως τα έγγραφα που βγήκαν στη δημοσιότητα είναι τρομακτικά. «Ελπίζουμε η Τουρκία να δείξει την ωριμότητα που χρειάζεται για να χειραφετηθεί από τον στρατό και να προχωρήσει στον δρόμο της δημοκρατίας».

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

ΚΥΜΑ ΣΥΛΛΗΨΕΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ.

                                                                                                                                                    
Την κορυφή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων αγγίζει πλέον το κύμα συλλήψεων ανώτατων αξιωματικών. Στο πλαίσιο των ερευνών για απόπειρα πραξικοπήματος, συνελήφθησαν μεταξύ άλλων οι πρώην αρχηγοί της αεροπορίας, του ναυτικού, ο διοικητής της Α’ Στρατιάς και ο αντιστράτηγος που διηύθυνε την επιχείρηση σύλληψης του Οζταλάν στην Κένυα.
Συγκεκριμένα, οι αστυνομικές δυνάμεις συνέλαβαν, νωρίς το πρωί της Δευτέρας, στην Αγκυρα έντεκα ανώτατους και ανώτερους αξιωματικόύς μεταξύ των οποίων είναι ο πρώην αρχηγός της Αεροπορίας πτέραρχος ε.α. Ιμπραχίμ Φιρτίνα, ο πρώην αρχηγός του Ναυτικού ναύαρχος ε.α. Οζντέν Ορνέκ, ο πρώην διοικητής της Α’ Στρατιάς (με έδρα την Κωνστατνινούπολη) στρατηγός Εργκίν Σαΐγκούν και ο αντιστράτηγος ε.α. Ενγκίν Αλάν. Ο τελευταίος ήταν ο στρατηγός που συντόνιζε από την πλευρά των ενόπλων δυνάμεων την επιχείρηση απαγωγής από την Κένυα και σύλληψης του ηγέτη των Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτζαλάν το 1999.
Συνελήφθησαν επίσης τρεις ακόμη απόστρατοι στρατηγοί, δύο απόστρατοι υποναύαρχοι, ένας πρώην συνταγματάρχης και ένας επίσης απόστρατος πλοίαρχος.
Οι επιχειρήσεις για τη σύλληψη των αξιωματικών πραγματοποιήθηκαν νωρίς το πρωί από την αστυνομία της Αγκυρας, σύμφωνα με εισαγγελική παραγγελία που διαβιβάστηκε από την Κωνσταντινούπολη. Στο πλαίσιο της επιχείρησης, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις πραγματοποίησαν εφόδους σε 20 σημεία της τουρκικής πρωτεύουσας.
Το όνομα του ναυάρχου ε.α. Ορνέκ είχε εμπλακεί στις αποκαλύψεις του τουρκικού Τύπου για τις απόπειρες πραξικοπήματος το 2004 με τις κωδικές ονομασίες «Σεληνόφως» (Αγισιγί) και «Ξανθιά» (Σαρικίζ).
Οι τελευταίες αποκαλύψεις ήλθαν τον περασμένο μήνα από την εφημερίδα Taraf και αφορούσαν το σχέδιο πραξικοπήματος με την κωδική ονομασία «Βαριά».
Το σχέδιο προέβλεπε μεταξύ άλλων προβοκάτσια για τη δημιουργία κλίματος αποσταθεροποίησης εντός της χώρας και στο πλαίσιο αυτό σχεδιαζόταν τεχνητή κρίση στις σχέσεις με την Ελλάδα με εισβολή στον Έβρο και βομβιστικές επιθέσεις σε τεμένη στην Τουρκία.
Στις 11 σελίδες του σχεδίου, αναφερόταν πως η Α’ Στρατιά στην Κωνσταντινούπολη σχεδίαζε τη σύλληψη και συγκέντρωση σε γήπεδα 200.000 ατόμων που πιθανώς θα προέβαλαν αντίσταση στο πραξικόπημα. Επίσης προβλεπόταν η συγκρότηση κυβέρνησης εκτάκτου ανάγκης από τους πραξικοπηματίες.

Στους 1.000 έφτασαν οι Αμερικανοί νεκροί στο Αφγανιστάν


 Χίλιοι Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν κατά τις διεθνείς επιχειρήσεις που ξεκίνησαν εδώ και οκτώ χρόνια στο Αφγανιστάν, ανακοινώθηκε σε ανεξάρτητη ιστοσελίδα .
Στην ιστοσελίδα αυτή που συνήθως ασχολείται με τις στρατιωτικές απώλειες τόσο στο Ιράκ όσο και στο Αφγανιστάν αναφέρεται ότι μέχρι τώρα φέτος σκοτώθηκαν στο Αφγανιστάν 54 Αμερικανοί στρατιώτες, έναντι 316 συνολικά το 2009, το χειρότερο χρόνο από την επέμβαση με επικεφαλής τις ΗΠΑ το 2001.
Ο επικεφαλής των δυνάμεων των ΗΠΑ ναύαρχος Μάικλ Μάλεν προειδοποίησε ότι ο αμερικανικός στρατός κινδυνεύει να έχει και επιπλέον απώλειες τη στιγμή που γίνεται μια μεγάλη επίθεση του ΝΑΤΟ στην Μαρτζάχ, προπύργιο των Ταλιμπάν στην επαρχία Χελμάντ. Στην επαρχία αυτή καθώς και στην επαρχία Κανταχάρ έχουν καταγραφεί οι μεγαλύτερες απώλειες των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων.
Παράλληλα, στην ίδια ιστοσελίδα αναφέρεται ότι μέχρι τώρα από την αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ το 2003 οι απώλειες σε Αμερικανούς στρατιώτες έφτασαν ήδη τους 4.378.

Ραούφ Ντενκτάς: Η Κύπρος θα γίνει σαν την Κρήτη


«Επέμβαση της Άγκυρας θα μετατρέψει την Κύπρο σε Κρήτη», προειδοποιεί ο τέως «πρόεδρος» της τουρκοκυπριακής διοίκησης, Ραούφ Ντενκτάς.

Ο Ντενκτάς διαβλέπει ότι οι συνεχιζόμενες συνομιλίες μεταξύ των δύο πλευρών θα λήξουν χωρίς αποτέλεσμα. «Αρκεί η Τουρκία να μην επέμβει στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση στην Κύπρο, διότι σε περίπτωση ανάμειξης, η Κύπρος θα γίνει σαν την Κρήτη», δήλωσε μιλώντας σε συνάντηση της υπερσυντηρητικής οργάνωσης «Σύνδεσμος Σκέψης του Ατατούρκ», που συστάθηκε από σκληροπυρηνικούς φιλοπραξικοπηματίες απόστρατους αξιωματικούς.
«Ο διακοινοτικός διάλογος στην Κύπρο έχει στόχο την απόσυρση του τουρκικού στρατού από το νησί, την κατάργηση των Συμφωνιών Εγγύησης, την κατάργηση των δικαιωμάτων της Τουρκίας στο νησί και τη διάρρηξη των δεσμών μεταξύ Τουρκοκυπρίων και Τουρκίας», υποστήριξε ο Ντενκτάς και δήλωσε ανακουφισμένος από το αδιέξοδο, στο οποίο ο ίδιος διαβλέπει ότι οδηγούν οι συνομιλίες.
«Οι Ελληνοκύπριοι μπορούν να εξοπλίσουν, μέσα σε 24 ώρες, 80.000 άτομα», τόνισε ο Ντενκτάς στο ακροατήριο του για να υπογραμμίσει τους «κινδύνους» από μια ενδεχόμενη επιτυχία του διακοινοτικού διαλόγου και λύση του Κυπριακού.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_5167.html#ixzz0gI4M1oPX

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Απορρίπτουν οι Ταλιμπάν την έκκληση του Αφγανού προέδρου για συνομιλίες


Την πιο πρόσφατη έκκληση του προέδρου του Αφγανιστάν Χαμίντ Καρζάι για συνομιλίες με στόχο την ειρήνη απέρριψαν εκ νέου την Κυριακή οι Ταλιμπάν, παρά την πίεση από τη ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση στο νότιο μέρος της χώρας και τη σύλληψη του «νούμερο δύο» της οργάνωσης.
Το Σάββατο ο Αφγανός πρόεδρος είχε επαναλάβει την έκκλησή του στους Ταλιμπάν για ειρήνη, την οποία είχαν υποστηρίξει οι δυτικές δυνάμεις στο συνέδριο του Λονδίνου για το Αφγανιστάν τον Ιανουάριο. Οι αντάρτες είχαν εξαρχής απορρίψει το ενδεχόμενο πριν φύγουν οι ξένες στρατιωτικές δυνάμεις από τη χώρα, αν και έχουν γίνει κάποιες διστακτικές «συνομιλίες για συνομιλίες».
«Ο Καρζάι είναι μία μαριονέτα που δεν μπορεί να εκπροσωπήσει ούτε κράτος ούτε κυβέρνηση» ανέφερε ο εκπρόσωπος των Ταλιμπάν Καρί Μοχάμμεντ Γιουσούφ, κατηγορώντας τον Αφγανό πρόεδρο ότι «είναι βουτηγμένος στη διαφθορά και περιβάλλεται από πολέμαρχους που πλουτίζουν».

Συνεχίζεται η πίεση στους Ταλιμπάν
Τρία υψηλά ιστάμενα στελέχη της οργάνωσης έχουν συλληφθεί σε Αφγανιστάν και Πακιστάν τον περασμένο μήνα. Ανάμεσά τους βρίσκεται ο μουλάς Αμπντούλ Γκανί Μπαραντάρ, το «νούμερο δύο» των Ταλιμπάν και το πιο σημαντικό μέλος της οργάνωσης που έχει βρεθεί υπό κράτηση.
Παράλληλα, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ και ο αφγανικός στρατός συνεχίζουν την επιχείρηση «Μουσταράκ» εναντίον του εφαλτηρίου των Ταλιμπάν στη Μαρτζά του νότιου Αφγανιστάν, τη μεγαλύτερη στρατιωτική κινητοποίηση από την εισβολή στη χώρα το 2001.
Από την έναρξη της επιχείρησης πριν από οκτώ ημέρες, δώδεκα ένστολοι του ΝΑΤΟ έχουν σκοτωθεί (δύο από αυτούς το Σάββατο), ενώ οι απώλειες στις τάξεις των Ταλιμπάν βρίσκονται στους 14 σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της οργάνωσης.

Το μεγάλο ψαλίδι στον Στρατό


Λουκέτο στο 30% των στρατιωτικών μονάδων, απόσυρση επίσης του 30% των πιο παλαιών από τα κύρια στρατιωτικά μέσα όπως τανκς, πυροβόλα, οχήματα κ.ά. και ψαλίδι κατά περίπου 25% στις θέσεις στρατηγών ετοιμάζει το υπουργείο Άμυνας για τον Στρατό Ξηράς.




Στην ανάγκη ριζικής αναδιοργάνωσης του στρατεύματος- που ήδη επεξεργάζεται το Γενικό Επιτελείο Στρατού- οδηγήθηκε το υπουργείο Άμυνας, λόγω των νέων επιχειρησιακών αναγκών που έχουν προκύψει από τις σύγχρονες μορφές απειλών, αλλά και τη στρέβλωση που υπέστη η δομή του την τελευταία εξαετία, καθώς εγκαταλείφθηκε στη μέση η επιχειρούμενη μετεξέλιξη του 2000- 2001.



Παράλληλα, την ανάγκη αλλαγής της δομής και του όγκου επιταχύνει, όπως επισημαίνει αρμόδια πηγή του υπουργείου Άμυνας, η τρέχουσα οικονομική συγκυρία στα δεδομένα της οποίας πρέπει να εναρμονιστούν και οι ένοπλες δυνάμεις.



Χωρίς... προσωπικό

Η έμφαση έχει δοθεί, σύμφωνα με την ίδια πηγή, στην κατάργηση ή συγχώνευση μονάδων και σχηματισμών που σήμερα, σε απόλυτο αριθμό, ξεπερνούν τις 850. «Υπάρχουν μονάδες σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας χωρίς, ουσιαστικά, προσωπικό και απειλή, αλλά με αρκετό οπλισμό», λέει και προαναγγέλλει ότι τα πλέον παλαιά από τα τανκς, τα πυροβόλα και άλλα κύρια οπλικά συστήματα, αλλά και μεγάλος αριθμός οχημάτων θα πάρει «φύλλο πορείας» για την... υψικάμινο της Χαλυβουργικής!



Κατά τον ίδιο αξιωματούχο του υπουργείου και οι δύο αυτές κατηγορίες- μονάδες και οπλικά συστήματα- στο τέλος της αναδιοργάνωσης θα είναι μικρότερες κατά περίπου 30%.



Η κατεύθυνση πάνω στην οποία δουλεύει το ΓΕΣ είναι ο δραστικός περιορισμός των μη επιχειρησιακών μονάδων (π.χ. περιττών κέντρων εκπαίδευσης, ογκωδών μονάδων στην ηπειρωτική Ελλάδα, μη αναγκαίων ενδιάμεσων επιτελείων κοκ) και η αριθμητική και ποιοτική συμπλήρωση όλων των μάχιμων μονάδων.



Στρεβλώσεις έχει δημιουργήσει, σύμφωνα με την ηγεσία του υπουργείου Άμυνας, και η τακτική «πετάω την μπάλα στην εξέδρα» που εφάρμοσε η κυβέρνηση της Ν.Δ. όσον αφορά εξοπλιστικές εκκρεμότητες. Π.χ. η μη επίλυση του θέματος των πυρομαχικών για τα 170 νέα τανκς Leo2 Ηel αναγκάζει το ΓΕΣ να διατηρεί πληρώματα και για τον νέο τύπο (με άσφαιρα άρματα!) και για τον παλαιό Μ-60 που θα αποσυρθούν αμέσως μετά τον εξοπλισμό των νέων. Το ίδιο ίσχυε π.χ. και για τα νέα Απάτσι που, ενώ είχε δημιουργηθεί ολόκληρο τάγμα, δεν παραλαμβάνονταν επί σχεδόν 3 χρόνια!Αμέσως αναμένεται να αποσυρθούν και τα ρυμουλκούμενα πυροβόλα Μ-114 και εκατοντάδες οχήματα.



Θα μειωθούν... τα αστέρια

Όσον αφορά τον αριθμό των ανώτατων αξιωματικών (αντιστράτηγοι, υποστράτηγοι, ταξίαρχοι), η Ελλάδα κατέχει μάλλον το ρεκόρ σε ποσοστό ανάλογα με το στράτευμα που διαθέτει. Το υπουργείο βλέπει ως ικανοποιητικό τον αριθμό 9 αντί 12 αντιστρατήγων που είναι σήμερα- με ανάλογες μειώσεις και στους άλλους βαθμούς με τα πολλά αστέρια.



Σε βάθος 2 - 3 χρόνων οι αλλαγές

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ στον Στρατό Ξηράς- που θα επιδιωχθεί να γίνουν σε βάθος 2- 3 ετώνδεν είναι, σύμφωνα με έμπειρο στέλεχος του υπουργείου, εύκολες. Ήδη παραδέχεται ότι σε διάφορα επίπεδα του στρατεύματος διαπιστώνονται στην επιτελική επεξεργασία αγκυλώσεις παρωχημένες νοοτροπίες και διστακτικότητα, αν και η ηγεσία του ΓΕΣ αισιοδοξεί ότι το υπό διαμόρφωση μοντέλο «θα καλύπτει» τον επιδιωκόμενο σκοπό. Αντιδράσεις περιμένει το υπουργείο και από τοπικά (ή και κομματικά) συμφέροντα.



Για να εξηγήσει τις εγγενείς δυσκολίες που αναμένει το υπουργείο από «τα διαφόρων μορφών κατεστημένα», αρμόδιος αξιωματούχος επικαλείται τις ανεπιτυχείς προσπάθειες που έκανε ο πρόεδρος Μιτεράν στη δεκαετία του ΄80 προκειμένου να αναδιοργανώσει τον γαλλικό στρατό. Τελικά έδωσε εντολή και το βασικό σχέδιο υλοποιήθηκε από το πολιτικό επιτελείο και το υπουργείο Οικονομικών.



ΝΕΑ-ΛΟΥΚΑΣ ΔΗΜΑΚΑΣ


Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_7034.html#ixzz0gD02BLMD





Ισραήλ - Οι ξεχασμένοι μας γείτονες

ΤΟΥ ΑΒΕΡΩΦ ΝΕΟΦΥΤΟΥ*


Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ένα κράτος με παραδοσιακά καλές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες της Μέσης Ανατολής και ειδικά με τα κράτη του αραβικού κόσμου. Και σωστά είχαμε και επιδιώκουμε να έχουμε καλές σχέσεις με τους Άραβες γείτονές μας.



Το τελευταίο διάστημα, λόγω και της παρουσίας τους στην Ισλαμική Διάσκεψη, παρατηρούνται, δυστυχώς, κάποια προβλήματα στις σχέσεις αυτές. Για παράδειγμα, οι σχέσεις Κύπρου - Συρίας διέρχονται μια δύσκολη φάση, τόσο σε σχέση με το κυπριακό πρόβλημα όσο και σε σχέση με άλλα ζητήματα, όπως τη λαθρομετανάστευση.



Η παραδοσιακά καλή σχέση της Κύπρου με τον αραβικό κόσμο, μας οδήγησε σε αρκετές περιπτώσεις να διαφοροποιήσουμε τη στάση μας από τη στάση των Ευρωπαίων εταίρων μας. Για παράδειγμα, για τα Υψώματα Γκολάν είχαμε συνταχθεί με τη θέση των αραβικών κρατών και όχι των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.



Σε συνδυασμό με τις σχέσεις με τους Άραβες γείτονές μας, κρίνεται απολύτως αναγκαίο να βρεθούν και τρόποι ενίσχυσης των σχέσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας με το Ισραήλ.



Υπάρχουν πολλοί λόγοι που συνηγορούν για κάτι τέτοιο.



Πρώτον, το Ισραήλ είναι η μόνη μη μουσουλμανική χώρα της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Αυτό, σε συνάρτηση με το γεγονός πως η Τουρκία προσπαθεί τελευταίως να γίνει η ηγέτιδα του μουσουλμανικού κόσμου, δημιουργεί τριβές στις σχέσεις των δύο χωρών.



Δεύτερον, το Ισραήλ είναι ένα κράτος ισχυρό, με δυνατό λόμπι παγκοσμίων διαστάσεων, και δικτυωμένο σε όλα τα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων.



Τρίτον, η Κύπρος και το Ισραήλ έχουν κοινά συμφέροντα σε ζητήματα ενέργειας και συνεργίες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν με μια πιθανή συνεργασία. Η συνεργασία αυτή μπορεί να αρχίσει με ανταλλαγή τεχνολογιών και τεχνογνωσίας, τόσο σε θέματα αφαλάτωσης όσο και σε ζητήματα παραγωγής ηλιακής ενέργειας, και να επεκταθεί και σε άλλους πιο σημαντικούς τομείς, όπως είναι το φυσικό αέριο.



Τέταρτον, το Ισραήλ προσεγγίζει την Κύπρο ως το μοναδικό μη μουσουλμανικό κράτος γείτονά της που μάλιστα εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Ένωση στη Μέση Ανατολή.



Εάν καταφέρουμε να βελτιώσουμε τις διμερείς μας σχέσεις με το Ισραήλ, τα πιθανά οφέλη για την Κύπρο θα είναι σημαντικά, πολυεπίπεδα και πολυδιάστατα. Ένα ενδεχόμενο είναι να καταφέρουμε να κερδίσουμε την υποστήριξη και συμπάθεια του παντοδύναμου εβραϊκού λόμπι. Ένα λόμπι που είναι ίσως το πιο δικτυωμένο ανά το παγκόσμιο, με επιρροή σε όλα τα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων. Όλοι μπορούν να αντιληφθούν το πόσο ωφέλιμο για το κυπριακό πρόβλημα θα είναι μια τέτοια εξέλιξη.



Ένα άλλο κέρδος που θα μπορούσαμε να έχουμε είναι να σταματήσουμε τις επενδύσεις Ισραηλινών προς τα κατεχόμενα. Με τη βελτίωση των διμερών σχέσεων, και σε συνάρτηση με την πρόσφατη απόφαση του Αγγλικού Εφετείου στην υπόθεση Όραμς, οι επενδύσεις στα κατεχόμενα θα μπορούσαν να σταματήσουν ή τουλάχιστον να μειωθούν. Την ίδια στιγμή, εάν η Κυβέρνηση προσφέρει και κάποια κίνητρα στους Ισραηλινούς επενδυτές, τότε θα μπορούσαμε να απορροφήσουμε ένα μέρος των σημαντικών αυτών επενδύσεων στις περιοχές που παραμένουν υπό τον έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό το σενάριο θα είναι διπλά ευνοϊκό για τη χώρα μας.



Άλλα κέρδη που θα μπορούσαμε να αποκομίσουμε από συνεργασία με το Ισραήλ είναι σε θέματα τεχνολογίας και τεχνογνωσίας. Λόγω και της γεωγραφικής μας θέσης, αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα με το Ισραήλ. Προβλήματα όπως η λειψυδρία και η ανάγκη για παραγωγή ενέργειας. Το Ισραήλ έκανε τεράστια βήματα για ν' αντιμετωπίσει τα προβλήματα αυτά και θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε πολλές γνώσεις από αυτούς. Διαθέτουν το μεγαλύτερο εργοστάσιο αφαλάτωσης στον κόσμο και έχουν λύσει το υδατικό τους πρόβλημα. Έτσι θα μπορούσαν να μας δώσουν πολλές χρήσιμες συμβουλές και πληροφορίες από την εμπειρία τους.



Ακόμα, έχουμε και οι δύο χώρες την ανάγκη για παροχή φυσικού αερίου, με σκοπό να έχουμε φτηνές πρώτες ύλες για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Το Ισραήλ χρησιμοποιεί κάρβουνο σαν πρώτη ύλη, ενώ εμείς πετρέλαιο. Ίσως με κάποιας μορφής συνεργασία θα μπορούσαμε να επωφεληθούμε και οι δύο χώρες σε αυτόν τον τομέα. Εάν το καταφέρουμε αυτό, τότε θα μπορούμε να λέμε πως έχουμε επιτύχει ασφάλεια στον τομέα της ενέργειας. Κάτι που θα μας επιτρέψει να τροφοδοτούμε τους σταθμούς αφαλάτωσης και να παράγουμε νερό, που είναι και το πολυτιμότερο αγαθό στον κόσμο, καθώς και να δημιουργούμε συνθήκες ανάπτυξης μέσω φθηνής ενέργειας. Με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσουμε και την ενεργειακή μας ασφάλεια, ειδικά μετά τις εξαγγελίες για τις προθέσεις της Τουρκίας να τροφοδοτήσει την Κύπρο με φυσικό αέριο. Και φυσικά, όταν η Τουρκία αναφέρεται στην Κύπρο, σίγουρα δεν αναφέρεται στην Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά στο ψευδοκράτος.



Ακόμα, όμως, και τίποτα από αυτά να μην πετύχουμε, δεν θα έχει κανένα κόστος για τη χώρα μας. Δεν έχουμε κάτι να χάσουμε, προσπαθώντας να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας με τη συγκεκριμένη χώρα, χωρίς να γίνεται εις βάρος των σχέσεών μας με τα κράτη του αραβικού κόσμου. Το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι να βγούμε κερδισμένοι από το όλο ζήτημα. Αν είναι να προσπαθήσουμε όμως, θα πρέπει να κινηθούμε αμέσως, τώρα που οι διεθνείς συγκυρίες είναι με το μέρος μας. Και επειδή οι συγκυρίες μπορούν να μεταβληθούν ανά πάσα στιγμή, δεν θα πρέπει να αναβάλουμε την προσπάθεια αυτή για το μέλλον, αλλά να δράσουμε τώρα.



* Αναπληρωτής Πρόεδρος Δημοκρατικού Συναγερμού

ΣΗΜΕΡΙΝΗ


Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_7330.html#ixzz0gCxIl3QJ

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Στροφή της Μόσχας από την Αθήνα στην Αγκυρα

Η Αθήνα σε ένα γενικότερο πλαίσιο θα έπρεπε να "ξυπνήσει" από τον γεωπολιτικό "λήθαργο" και να αντιληφθεί πως το παιχνίδι στην περιοχή μας έχει αγριέψει και πως την περίοδο που διανύουμε λαμβάνει χώρα ευρεία ανακατανομή δυνάμεων με αποτέλεσμα να μεταβάλλονται λεπτές ισορροπίες... Κάθε απουσία με πρόφαση την οικονομική δυσπραγία αναμένεται να δημιουργήσει σοβαρότατα ζητήματα στο άμεσο μέλλον.




Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ

Η πρόσφατη επίσκεψη εργασίας του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και οι συναντήσεις του με τον πρόεδρο Μεντβέντεφ και τον πρωθυπουργό Πούτιν περιορίστηκαν στον «απολογισμό» των υπαρχόντων σχεδίων (πετρελαιαγωγός Μπουργκάς -Αλεξανδρούπολης και αγωγός φυσικού αερίου) και στην προσπάθεια υλοποίησής τους, χωρίς ιδιαίτερη όμως πίεση από τη Μόσχα αυτό να γίνει σύντομα.



Η αλήθεια είναι ότι ο πρωθυπουργός προσήλθε στη Μόσχα με εμφανή διάθεση μεγαλύτερης συνεργασίας, αποκηρύσσοντας στην πράξη τις προεκλογικές εξαγγελίες για «αναθεώρηση» της συμφωνίας Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης για οικονομικούς και περιβαντολλοντικούς λόγους, που είχε τότε ενοχλήσει τη Μόσχα. Η ελληνική πλευρά ήταν τώρα προθυμότατη να «προχωρήσει το συντομότερο δυνατόν» ο πετρελαιαγωγός και δήλωσε «έτοιμη» να υπογράψει νομική συμφωνία για την ίδρυση του φορέα για τον αγωγό φυσικού αερίου Σάουθ Στριμ.



Επιπροσθέτως, δήλωσε πρόθυμη παρά την οικονομική κρίση να προωθήσει τις εμπορικές σχέσεις με τη Μόσχα, που σημείωσαν όμως βουτιά κατά 40% μέσα στο 2009.



Η ρωσική ηγεσία προτίμησε να εστιάσει το ενδιαφέρον της περισσότερο σε λόγια παρηγοριάς και συμπαράστασης στην οικονομική κρίση της Ελλάδας, προτείνοντας κομψά ακόμα και την ελληνική προσφυγή στην Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ.



Με δυο λόγια, η Μόσχα έδειξε ότι έχει χάσει ή στην καλύτερη περίπτωση έχει αναθεωρήσει σοβαρά την επίμονη θέση της μέχρι το 2008 περίπου, ότι η Ελλάδα είναι «στρατηγικός εταίρος της» στη Νότια Ευρώπη, «η νότια ενεργειακή πύλη» των ρωσικών ενεργειακών προϊόντων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.



Από τις αρχές του χρόνου, το ρόλο του «στρατηγικού εταίρου» η Μόσχα τον έχει αποδώσει επισήμως στην Τουρκία, με τη 10ή!! κατά σειρά συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Τ. Ερντογάν στη Μόσχα.



Το αξιοπερίεργο είναι ότι η Αθήνα γνώριζε καλώς από τις 10 Ιανουαρίου αυτή τη ρωσική στροφή. Αλλά κατά τη διάρκεια της επίσκεψης Παπανδρέου στη Μόσχα, είτε δεν μπόρεσε είτε δεν θέλησε να μετριάσει, έστω, το μέγεθος αυτής της ρωσικής μεταβολής. Η Αθήνα εμφανίστηκε απλώς στη Μόσχα έτοιμη να προωθήσει τα «υπεσχημένα της» και τίποτα παραπάνω.



Ετσι, η ελληνορωσική συνεργασία στον ενεργειακό τομέα, που τόσο διαφημίστηκε τα προηγούμενα χρόνια ως σημείο «αναβάθμισης» του στρατηγικού ρόλου της Ελλάδας στον τομέα της ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή αλλά και στην Ε.Ε., κινδυνεύει σοβαρότατα πια να μετεξελιχθεί σε μια περιορισμένη γεωγραφικά συνεργασία, χωρίς τα αρχικά γεωπολιτικά και οικονομικά οφέλη.



Οι συγκρίσεις με τη ρωσοτουρκική συνεργασία -που δεν μπόρεσαν να «χτυπήσουν καμπανάκι» στην Αθήνα- είναι συντριπτικές.



Για τη Μόσχα, η Αγκυρα αυτή τη στιγμή είναι σχεδόν ισότιμος οικονομικός εταίρος της παρόμοιος με το σύνολο της Ε.Ε.



Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η Μόσχα θέλει τώρα την Τουρκία να παίζει το ρόλο του διαμετακομιστή του ρωσικού φυσικού αερίου, αλλά και πετρελαίου, προς χώρες της Μέσης Ανατολής, αλλά και προς την Ευρώπη: Με τη συμφωνία κατασκευής υποθαλάσσιων αγωγών φυσικού αερίου από τη Μαύρη Θάλασσα μέσω των τουρκικών υδάτων (που η Τουρκία τα έχει προεκτείνει εδώ και πολλά χρόνια στα 12 ν.μ.), εκτός των άλλων παρουσιάζεται ο κίνδυνος «παράκαμψης» της Βουλγαρίας (και κατ' επέκταση και της Ελλάδας σε ό,τι αφορά στο νότιο παρακλάδι του Σάουθ Στριμ). Επιπροσθέτως αν μπει μπροστά η κατασκευή του αγωγού ρωσικού πετρελαίου Σαμσούντα-Τσεϊχαν, όχι μόνον παρακάμπτεται η μεταφορά πετρελαίου μέσω των Δαρδανελίων, αλλά, εξ αυτού του λόγου και μόνον, μειώνεται η στρατηγική σημασία της κατασκευής του αγωγού ρωσικού πετρελαίου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης. Αντιθέτως αναβαθμίζονται πλήρως λόγω Τσεϊχάν το νότιο Αιγαίο και η Αν. Μεσόγειος, με ό,τι επίπτωση μπορεί να έχει αυτό σε άλλα καυτά θέματα, που αφορούν στην Ελλάδα και την Κύπρο στην υφαλοκρηπίδα και στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες.



Το τελευταίο στοιχείο, που αφορά στο μέλλον αλλά είναι άκρως σοβαρό, είναι η ρωσοτουρκική συμφωνία για κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου, ρωσικής τεχνολογίας, στην Τουρκία. Το θέμα αυτό άλλωστε απασχόλησε ιδιαίτερα τους πρωθυπουργούς Ελλάδας και Ισραήλ, στην τυχαία συνάντησή τους για δείπνο, τη Δευτέρα το βράδυ στη Μόσχα, με τον κ Νετανιάχου να δείχνει πολύ ανήσυχος.



Καθώς το παιχνίδι αγριεύει, η Αθήνα πρέπει να «ξυπνήσει». Την ανάγκη αυτή την αποτυπώνει πολύ καλά το κείμενο εργασίας του Ελληνικού Ινστιτούτου Αναλύσεων για θέματα Αμυνας και Ασφάλειας: «Η Αθήνα σε ένα γενικότερο πλαίσιο θα έπρεπε να "ξυπνήσει" από τον γεωπολιτικό "λήθαργο" και να αντιληφθεί πως το παιχνίδι στην περιοχή μας έχει αγριέψει και πως την περίοδο που διανύουμε λαμβάνει χώρα ευρεία ανακατανομή δυνάμεων με αποτέλεσμα να μεταβάλλονται λεπτές ισορροπίες... Κάθε απουσία με πρόφαση την οικονομική δυσπραγία αναμένεται να δημιουργήσει σοβαρότατα ζητήματα στο άμεσο μέλλον. Ζητούμενο πλέον είναι η αποφασιστική παρουσία της χώρας μας στη φυσικό της χώρο, που δεν είναι άλλος από τον άξονα Μαύρη Θάλασσα - Στενά - Αιγαίο - Ανατολική Μεσόγειος...».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html#ixzz0g72o0ptP

"Τίποτα δεν είναι τυχαίο."

Για όσους ξεχνούν εύκολα, είναι ο Οδυσσέας Τσενάι, οπού το 2003 τα ΜΜΕ τον έκαναν διάσημο για τον εαν τελικά θα έπρεπε, ο τότε ,νεαρός Αλβανός να κρατήσει την Ελληνική σημαία στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.


Θυμίζουμε πως τότε ο Θ.Πάγκαλος έκανε λόγο για ρατσιστές και ξενόφοβους Έλληνες και ζήτησε να...
δοθεί Ελληνική υπηκοότητα εντός 24ωρου στο νεαρό Αλβανό

Τι κάνει όμως σήμερα ο τότε "τηλεοπτικός αστήρ" της Ελληνικής τηλεόρασης ;;;

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές του

ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ , ισχυρό Aλβανικό λόμπι "επέλεξε" τον "αδικημένο" και προβεβλημένο Αλβανό μετανάστη ώς ιδανικό πρόσωπο στο οποίο θα μπορούσαν να επενδύσουν για το μέλλον.....

Συγκεκριμένα η American Bank of Albania ανήκει κατά 100% στο Αλβανοαμερικανικό λόμπι και ιδρύθηκε στην πολιτεία Delaware των ΗΠΑ, το 1989, με πράξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την υποστήριξη της δημοκρατίας στις χώρες της ΝοτιοανατολικήςΕυρώπης.

Επίσης, η ίδια τράπεζα είναι ο κύριος χρηματοδότης των μεγαλύτερων εκδόσεων (εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία κ.λ.π.) στην αλβανική γλώσσα για τα Βαλκάνια.

Έτσι, πρωταγωνιστικό ρόλο στο συντονισμό του αλβανόφωνου στοιχείου πάντα στον κόσμο - ειδικότερα όμως όσον αφορά στα Βαλκάνια -, με την επίσημη γενική πολιτική του κράτους της Αλβανίας, έχει αναλάβει η Αλβανο-Αμερικανική Τράπεζα - η οποία λειτουργεί με τρία καταστήματα στην Ελλάδα.



Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής του αλβανο-αμερικανικού λόμπι είναι πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ. Επίσης, το λόμπι των Αλβανών στις ΗΠΑ έδειξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την υπόθεση Τσενάι μετά την τηλεοπτική του προβολή.



Επέλεξαν λοιπόν το δημοφιλή προφίλ του Οδυσσέα Τσενάι ώς "επένδυση" για το μέλλον των Αλβανικών συμφερόντων στέλνοντάς τον να σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στη Βοστώνη



Έτσι προετοιμάζουν , το νέο δημοφιλή ηγέτη που θα εκπροσωπήσει τη μεγάλη παράταξη του "Δημοκρατικού Κόμματος Αλβανοφώνων" η οποία σχεδιάζεται εδώ και χρόνια με στόχο το νέο κόμμα να ισχυροποιήσει ακόμη περισσότερο ο ρόλος της Αλβανίας στα Βαλκάνια.



Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Τσενάι φοιτά στη Σχολή Ηγετών του Harvard, αφού έκανε ένα "πέρασμα" - για τα μάτια του κόσμου - από το τμήμα Φυσικής του Boston College.



Γιατί όμως επέλεξαν ένα "φτωχό μετανάστη" όπως ο Τσενάι ;;;



Ο πατέρας Τσενάι δεν είναι καθόλου τυχαίος αφου , εκτός από Λοχαγός των Αλβανικών Μυστικών Υπηρεσιών εκείνη την εποχή, ήταν και ένας από τους πρωταγωνιστές του μεγαλύτερου οικονομικού σκανδάλου που γνώρισε ποτέ η Αλβανία, εκείνου με τις Πυραμίδες.



Στην Ελλάδα ήρθε όχι ως φτωχός πλην τίμιος λαθρομετανάστης, αλλά για να αποφύγει τις απειλές για τη ζωή του και τη φυλακή από τις απάτες, σύμφωναμε τον αλβανικό Τύπο, που είχε διαπράξει εκεί.



Και για τη διακίνηση των χρημάτων προς την Ελλάδα έκανε χρήση των Ελληνικών τραπεζικών υπηρεσιών.....Αξίζει να σημειωθεί ότι η οικοιγένεια Τσενάι είναι γνωστή οικογένεια Τσάμηδων από το Φίερε, περιοχή στην οποία κατέφυγαν υπό διωγμό πολλοί Τσάμηδες για τη συνεργασία που προσέφεραν κατά την διάρκεια της Κατοχής στους Γερμανούς.



O διάσημος Τσενάι



O διάσημος στην Ελλάδα Οδυσσέας Τσενάι επηρέασε μέσω της τηλεοπτικής προβολής ένα μεγάλο ποσοστό Αλβανοφώνων στην Ελλάδα που τον έκαναν σύμβολο των "καταπιεσμένων" Αλβανών.



Ιδανικό επικοινωνιακό προφίλ του πλέον δημοφιλή "κατατρεγμένου φτωχόπαιδου" που θα επιστρέψει ώς ηγέτης για να απονείμει δικαιοσύνη στους συμπατριώτες του.



Στο πολιτικό σκηνικό της γείτονα χώρας όλα τα πολιτικά κόμματα, μηδενός εξαιρουμένου, συμφωνούν απόλυτα με τη δημιουργία κόμματος Αλβανοφώνων στην Ελλάδα.



Όλα τα Αλβανικά κόμματα έχουν συμφωνήσει ότι ο κύριος μοχλός της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας τους είναι τα τραπεζικά εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών προς την πατρίδα τους, αφού η Αλβανία δεν έχει τα περιθώρια να στηριχτεί στην παραγωγή ή στις υπηρεσίες. Γι αυτό, άλλωστε, τα ίδια τα Αλβανικά κόμματα χρηματοδοτούν ολόκληρες οικογένειες Αλβανών πολιτών με τα πρώτα έξοδα εγκατάστασής τους σε ξένες χώρες, ενθαρρύνοντας έτσι τη μετανάστευση.



Είναι γεγονός πως η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια (ιδιαίτερα μετά το "προσκλητήριο" του τότε υπουργού εξωτερικών Α.Σαμαρά) έχει συγκεντρώσει ένα τεράστιο αριθμό Αλβανών με αποτέλεσμα ήδη στη χώρα μας να κυκλοφορούν - και μάλιστα με πολύ καλές πωλήσεις- Αλβανικές εφημερίδες και περιοδικά, ενώ όλες οι Ελληνικές τράπεζες έχουν προβεί στην προσθήκη Αλβανικής γλώσσας στα περισσότερα ΑΤΜ αφού οι Αλβανοί αποτελούν πια ενα επίλεκτο ποσοστό πελατών σε τραπεζικές καταθέσεις.



Τελευταία μάλιστα έχουν ξεκινήσει ήδη να κάνουν την εμφάνισή τους ιστοσελίδες επωνύμων δημοσιογράφων που περιέχουν έκδοση στα Αλβανικά για περισσότερη επισκεψιμότητα π.χ.(βλέπε εδώ)



Υποστηρικτές στην Ελλάδα



Τη δημιουργία κόμματος Ανβανοφώνων στην Ελλάδα ενθαρρύνουν επίσης εγχώριοι πολιτικοί αλλά και οικονομικοί κύκλοι. Δημοσιογραφικά συγκροτήματα, εκδοτικοί οίκοι, μεγαλομέτοχοι Ελληνικών ιδιωτικών καναλιών, κατασκευαστές δημόσιων έργων, εμπορικά επιμελητήρια, πολιτικές οργανώσεις, μη-κυβερνητικές οργανώσεις κ.α.



Το "Δημοκρατικό Κόμμα των Αλβανοφώνων" υποστηρίζεται επίσης από εξωκοινοβουλευτικές συσπειρώσεις της Αριστεράς στην Ελλάδα, από ορισμένους Έλληνες Αλβανικής καταγωγής που έχουν διακριθεί μέσα από τα Ελληνικά media, αλλά και Αλβανούς επιχειρηματίες που ζουν και δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.



Πρωταγωνιστικό ρόλο, επίσης, στη δημιουργία του Κόμματος των Αλβανοφώνων στην Ελλάδα θα έχει φυσικά και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αλβανών Μεταναστών Ταχίρ Μήτσι.



Ποιός είναι αυτός ;;;;



Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αλβανών Μεταναστών Ταχίρ Μήτσι, ιδιαίτερα αναγνωρίσιμος μέσα από τις εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου αλλά και του Νίκου Ευαγγελάτου, αλλά και πολύ γνωστός για τις κατά καιρούς εμπρηστικές του δηλώσεις σε βάρος των Ελλήνων, ας μην ξεχνάμε πως ακόμη και η αρνητική διαφήμιση, αποτελεί κι αυτή διαφημιστική προβολή.



Θυμίζουμε κάποιες δηλώσεις του, όταν ανέφερε ότι το μαρτύριο των μεταναστών στην Ελλάδα συνεχίζεται και ότι "οι Αλβανοί στην Ελλάδα είναι σκλάβοι".



Ο άνθρωπος, βέβαια, στον οποίο θα στηριχτεί η πόλιτική αυτή επιχείρηση για λογαριασμό των Αλβανοφώνων στην Ελλάδα δεν είναι άλλος από τον Οδυσσέα Τσενάι, ο οποίος θα εμφανιστεί στην Ελληνική πολιτική σκηνή την κατάλληλη ψυχολογική στιγμή, όντας και προικισμένος με όλα τα μυστικά της Πολιτικής Τέχνης από τα μεγαλύτερα σχολεία των ΗΠΑ.



Προς το παρόν όπως όλα δείχνουν το "έδαφος" προετοιμάζεται, η αλλοίωση του εκλογικού σώματος έχει σκοπό την προσέλκυση αλλοδαπών ψηφοφόρων στο ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία προσφάτως συμφώνησε προκειμένου να μην ρισκάρει πολιτικά και να επωφεληθεί και αυτή από έστω από ένα μέρος των νέων ψηφοφόρων.



Ποιό απ'τα δύο μεγάλα κόμματα μπορεί όμως να εγγυηθεί πως το νέο εκλογικό σώμα ψηφοφόρων, μετά το αναφαίρετο δικαίωμα που θα αποκτήσουν, δεν θα στρέψει μαζικά την εκλογική του δύναμη σε απαιτήσεις που πολύ σύντομα θα δημιουργήσουν τις τέλειες συνθήκες για νέους "ηγέτες" !!!"

http://tiresias-press.blogspot.com

Μήπως η επίθεση στο Ευρώ έχει στόχο τον «άξονα» Βερολίνου-Μόσχας-Τεχεράνης?





Γράφει ο Αλκιμος

Η πολιτική σκακιέρα έχει στηθεί και όλα δείχνουν πως το νέο γεωπολιτικό «παιχνίδι» βρίσκεται δυναμικά σε εξέλιξη.
Αυτές οι …νέες κατευθύνσεις παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και οι εξελίξεις τρέχουν πολύ γρήγορα.
Το Ιράν αποκτά οσονούπω το «χρυσό κουφέτο» και απ’ ότι φαίνεται δύσκολα θα το αποτρέψουν. Προσπάθησαν επανειλημμένως, με την εσωτερική επανάσταση, να ανατρέψουν το καθεστώς, που απ’ ότι όμως φαίνεται καλά κρατεί. Η εσωτερική επανάσταση είναι ο μοναδικός τρόπος για αλλαγή στο Ιράν. Στρατιωτική επέμβαση απλά θα άνοιγε την πόρτα του τρελοκομείου.

Ο χρόνος τρέχει γρήγορα για τους Αμερικανούς και πιέζει για λύσεις…

Η πρόσφατη απόφαση για εγκατάσταση συστοιχιών Πατριοτ στις όμορες χώρες, συνηγορεί, ότι το σενάριο των επεμβάσεων ξεθωριάζει, και αναζητούν άλλους αποτρεπτικούς, αμυντικούς συνδυασμούς. Παρ’ όλα αυτά αν το Ιράν γίνει πυρηνική χώρα, ο κόσμος δεν θα είναι πια ο ίδιος.Η Καθημερινή ανατολή του .........

Ήλιου δεν θα είναι πια δεδομένη για το Ισραήλ και τους πολίτες του.
Έχουν λοιπόν πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα, που πρέπει να λυθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Χώρια ότι μπορούν να κάνουν εξαγωγή τεχνογνωσίας και σε άλλες χώρες του …Αλλάχ.
Στην ίδια λογική εντάσσεται και η δολοφονία του στελέχους της Χαμάς στο Ντουμπάι. Πυραύλους αναζητούσε, ιρανικούς πυραύλους, να εγκατασταθούν εκτός του Ιράν.
Το Ισραήλ αισθάνεται την πίεση της αναβαθμισμένης Χαμάς και προσπαθεί να την εντοπίσει με καθημερινές πτήσεις μαχητικών πάνω από τον Λίβανο, πτήσεις που ανάγκασαν τον Πρωθυπουργό της χώρας να κάνει δήλωση για φόβο ανάφλεξης.

Οι σχέσεις Δαμασκού-Τελ Αβίβ στο Ναδίρ με εκατέρωθεν απειλές και εκβιασμούς.

Ο χρόνος τρέχει και φαίνεται και από το γεγονός της προσπάθειας εξομάλυνσης των σχέσεων Ουάσιγκτον-Δαμασκού, που σκοπό έχει να απομονώσει το Ιράν. Το ιρανικό πρόβλημα είναι μέγιστο, το παιχνίδι έχει στηθεί, οι παίχτες έκαναν τις επιλογές τους και παίρνουν τις θέσεις τους (Βλ. Τουρκία).

Η επιδείνωση των σχέσεων Άγκυρας Τελ Αβίβ θεωρώ ότι είναι ουσιαστική, και όχι για το θεαθήναι. Ο μεγαλοϊδεατισμός της φίλης και συμμάχου, συνεπικουρούμενος από την έγκριση και αποδοχή της Ουάσιγκτον, σαν περιφερειακή δύναμη, έχει εγκαταλείψει το καμαρίνι και οδεύει προς την σκηνή.

Κάπου εδώ παίρνει η μπάλα και εμάς, αν η Άγκυρα ζητήσει, για τις υπηρεσίες της, ανταλλάγματα. Στατιστικά είναι βέβαιο ότι θα το κάνει. Οι τούρκοι λειτουργούν σχεδόν πάντα εκ του ασφαλούς. Θα τολμήσουν το οτιδήποτε όταν είναι σίγουροι ότι θα το πάρουν με το λιγότερο κόστος.

Εδώ δένει το γλυκό με τον petit george, την παρέα του, και την σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση της Πατρίδας.

Προφανώς οι Γερμανοί [ως ηγέτιδα δύναμη της ζώνης του Ευρώ] έχουν κάνει τις επιλογές τους…

Αλκιμος

ΠΗΓΗ :ΕΛΛΗΝΙΚΟ -ΚΑΦΕΝΕΙΟ





Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Προωθημένη τουρκική αεροπορική βάση στην Ίμβρο!


Οι χθεσινές προκλήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο μόνο τυχαίες δεν είναι. Προσέξτε τώρα που το πάνε τα γεράκια της Άγκυρας. Σύμφωνα με ερώτηση των βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ. Κυριάκου Βελόπουλου, Αγγελου Κολοκοτρώνη, Ηλία Πολατίδη, Κώστα Αϊβαλιώτη, Γιώργου Ανατολάκη και Παύλου Μαρκάκη οι Τούρκοι κατασκευάζουν προωθημένη αεροπορική βάση στην Ιμβρο!

Αναφέρουν στην ερώτησή τους προς τον Γιώργο Παπανδρέου: «Συμφώνως με δημοσιεύματα τουρκικών εφημερίδων, αλλά και ιστοσελίδων με αμυντικό περιεχόμενο, έγινε γνωστό, ότι οι Τούρκοι κατασκευάζουν προωθημένη αεροπορική βάση επιχειρήσεων, με διάδρομο για χρήση μαχητικών αεροσκαφών, μήκους 21000 μ., στην Ιμβρο, με ταχείς ρυθμούς. Με βάση σχετικά φωτογραφικά ντοκουμέντα, το αεροδρόμιο αυτό, κτίζεται δίπλα από το κεντρικό στρατόπεδο της νήσου (1,6 χλμ. απόσταση), όπου εδρεύει σύνταγμα ειδικών δυνάμεων αλλά και μονάδα πυροβολικού, μόλις 1,5 χλμ. από το χωριό πρωτεύουσα Παναγιά Μπαλωμένη.
Η βάση αυτή θα εξυπηρετεί καθαρώς στρατιωτικούς σκοπούς για χρήση πολλών τύπων αεροσκαφών και ελικοπτέρων της τουρκικής αεροπορίας ενώ είναι διαπιστωμένο, ότι οι εργασίες έχουν ενταθεί από το περασμένο καλοκαίρι, στους ίδιους ρυθμούς που αποπερατώνονται και αποθήκες πυρομαχικών και άλλα συναφή έργα υποδομής, στο βόρειο κυρίως μέρος της πρωτευούσης. Επίσης αναβαθμίζεται και ο κεντρικός λιμένας στο Κάστρο.
Δημιουργείται μια προωθημένη αεροπορική βάση, λίγα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Λήμνου και νοτιοανατολικώς της Σαμοθράκης, ανάλογη με τη Σμηναρχία Μάχης της Λήμνου. Υφίσταται παραλλήλως και μια άλλη διάσταση του γεγονότος αυτού, που είναι οι εκτάσεις που κατασκευάζεται η βάση αυτή, ανήκαν σε Ελληνες, στους οποίους δεν τους αναγνωρίσθηκαν οι παλαιοί τίτλοι κυριότητος και έτσι αυτά τα κτήματα, «περιήλθαν» στην κατοχή του τουρκικού δημοσίου! Δηλαδή για μια ακόμη φορά, η Τουρκία λειτουργώντας «ετσιθελικά» καταπάτησε και καταχράσθηκε γη ελληνική και μάλιστα με κανονικούς τίτλους ιδιοκτησίας, περιφρονώντας κάθε έννοια δικαίου και σεβασμού των Ιμβρίων».

Κατόπιν θέτουν και μερικά πολύ κρίσιμα ερωτήματα:
«Πώς αντιμετωπίζει η χώρα μας, τα νέα αυτά ανησυχητικά δεδομένα στην Ιμβρο, που επιβεβαιώνουν την διαρκώς κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα και πιστοποιούν την ανυπαρξία της όποιας διαθέσεως για εξομάλυνση στις σχέσεις μας;
Με τις ενέργειες αυτές της Τουρκίας, υποβαθμίζεται το αεροδρόμιο της Λήμνου και περιορίζονται σημαντικά, οι χρόνοι αντιδράσεώς μας;
Σε ποιες ενέργειες έχει προχωρήσει η Ελλάς, από νομικής και διπλωματικής απόψεως, για το οξύτατο ζήτημα της αρπαγής όλων αυτών των νομίμων ελληνικών περιουσιών, που παρανόμως καταπάτησε η τουρκική αυθαιρεσία;».


Το κουβάρι της υπόθεσης του φόνου Παλαιστίνιου διοικητή της Χαμάς είναι τόσο μπλεγμένο, που ελάχιστοι πιστεύουν ότι η αλήθεια θα λάμψει και οι υπεύθυνοι θα συλληφθούν

«Έχουμε ξεχάσει ότι η Μοσάντ είναι θεωρητικά μια υπηρεσία πληροφοριών, όχι μια οργάνωση που σπέρνει τον θάνατο· ένα ευνομούμενο κράτος δεν στέλνει τάγματα θανάτου να σκοτώνουν τους εχθρούς του». Το σχόλιο δεν ανήκει σε κάποιον Δυτικό, αλλά σε γνωστό Ισραηλινό αρθρογράφο, τον Γκιντεόν Λεβί της «Χααρέτζ». Μπορεί η επιχείρηση εξόντωσης διοικητή της Χαμάς στο Ντουμπάι να πέτυχε, αλλά στη διάρκειά της έγιναν σοβαρά, σχεδόν ερασιτεχνικά, λάθη που έχουν βάλει τον υπ΄ αριθμόν ένα ύποπτο, τη Μοσάντ, στο στόχαστρο όχι μόνο των ευρωπαϊκών χωρών που χρησιμοποιήθηκαν (αν χρησιμοποιήθηκαν) αλλά και πολλών Ισραηλινών. Το κουβάρι της υπόθεσης είναι τόσο μπλεγμένο που ελάχιστοι πιστεύουν ότι η αλήθεια θα λάμψει και οι υπεύθυνοι θα συλληφθούν.




Το θύμα

«Μηχανικός αυτοκινήτων και μποντιμπιλντεράς», ήταν στα νεανικά χρόνια του ο Μαχμούντ αλ-Μαμπχούχ στη Γάζα. Υπήρξε ένα από τα πρώτα μέλη της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς, όμως το 1989, μετά την εμπλοκή του στη δολοφονία δύο Ισραηλινών στρατιωτών, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γάζα. Κατέφυγε στη Δαμασκό όπου, όπως ομολογεί ο αδελφός του στην «Ιndependent», έκανε «ομιχλώδη και μυστικοπαθή ζωή». Ο αλ-Μαμπχούχ φέρεται υπεύθυνος για την τροφοδοσία της Χαμάς με όπλα από το Ιράν. Άλλες τρεις φορές είχαν επιχειρήσει να τον σκοτώσουν. Τον Ιανουάριο το πέτυχαν.



Η δολοφονία

Ο 50χρονος αλ-Μαμπχούχ έφτασε αεροπορικώς στο Ντουμπάι στις 20 Ιανουαρίου. Οι δράστες τον περίμεναν. Τον ακολούθησαν στο ξενοδοχείο «Αλ-Μπουστάν Ροτάνα», μπήκαν μαζί του στο ασανσέρ και έκλεισαν δωμάτιο ακριβώς απέναντι από το δικό του. Όταν κάποια στιγμή έφυγε, διέρρηξαν την πόρτα και τον περίμεναν να επιστρέψει. Έξι ώρες μετά την άφιξή του στο Ντουμπάι, ο αξιωματούχος της Χαμάς ήταν νεκρός. Η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε ασφυξία. Οι δράστες άφησαν την πόρτα του δωματίου κλειδωμένη από μέσα και εγκατέλειψαν το Ντουμπάι προτού ανακαλυφθεί το πτώμα.



Οι δράστες

Αρχικά, ανακοινώθηκε πως ήταν 11, ο αριθμός τους φέρεται να έχει αυξηθεί τώρα στους 18, ανάμεσά τους και δύο γυναίκες. Και οι 11 μπήκαν και βγήκαν από το Ντουμπάι εντός 19 ωρών χρησιμοποιώντας ευρωπαϊκά διαβατήρια: 6 βρετανικά, 3 ιρλανδικά, 1 γαλλικό και 1 γερμανικό. Τέσσερις συμμετείχαν στη δολοφονία, οι υπόλοιποι στον σχεδιασμό και στην παρακολούθηση. Οι κάμερες με τις οποίες έχει γεμίσει το Ντουμπάι τα δημόσια κτίρια και τα ξενοδοχεία έχουν καταγράψει όλες τις κινήσεις και τις μεταμφιέσεις τους - περούκες, ψεύτικα μουστάκια και μούσια, μεγάλα γυαλιά, ακόμα και ρακέτες τένις ώστε να περάσουν για τουρίστες.



Οι έρευνες

Αρχικά, το Ντουμπάι «δεν απέκλειε» εμπλοκή της Μοσάντ. Την Τετάρτη, ο αστυνομικός διοικητής του δήλωσε «99%, αν όχι 100% σίγουρος» ότι αυτή βρίσκεται από πίσω και ζήτησε να εκδοθεί, εφόσον εκλείψει κάθε αμφιβολία, διεθνές ένταλμα εις βάρος του επικεφαλής της. Προς το παρόν, η Ιντερπόλ έβαλε στη λίστα με τους καταζητούμενους τους 11 υπόπτους για τους οποίους έκανε λόγο εξαρχής το Εμιράτο, μαζί με τις φωτογραφίες και τα ψευδή ονόματα στα διαβατήριά τους. Οι δράστες φέρεται να έκλεψαν τις ταυτότητες υπαρκτών ανθρώπων- τουλάχιστον 7 από αυτούς ζουν στο Ισραήλ, με διπλή υπηκοότητα.



Η Μοσάντ

Η Μοσάντ, το «Ινστιτούτο», ιδρύθηκε το 1949 και στις δεκαετίες μυστικών εχθροπραξιών που ακολούθησαν γνώρισε τόσο θριάμβους όσο και φιάσκα. Όπως επισημαίνει η «Μοντ», η δολοφονία του αλ-Μαμπχούχ σημαδεύτηκε από τρία σοβαρά λάθη: λάθος η επιχείρηση σε μία από τις λίγες αραβικές χώρες με τις οποίες διατηρεί αγαστές σχέσεις το Ισραήλ, λάθος ο εφοδιασμός των κομάντος με ευρωπαϊκά διαβατήρια- που έχει προκαλέσει κρίση στις σχέσεις Ισραήλ και Ε.Ε.-, λάθος και ο σφετερισμός της ταυτότητας Ισραηλινών πολιτών. Ισραηλινοί αρθρογράφοι ζητούν ανοιχτά την παραίτηση του επικεφαλής Μεΐρ Νταγκάν. «Ο Νταγκάν», σχολιάζει εντούτοις στους «Τάιμς» πρώην πράκτορας, «δεν είναι το είδος του ανθρώπου που νοιάζεται μήπως θυμώσουν μερικοί προκειμένου να κάνει τη δουλειά».



Το μπλέξιμο

Ας μιλήσουμε ανοιχτά, δύο ενδεχόμενα υφίστανται. Το πρώτο, η δολοφονία του αλ-Μαμπχούχ να ήταν δουλειά αποκλειστικά της Μοσάντ, ίσως και με τη συνεργασία δυο τριών Παλαιστινίων: τόσοι φέρεται να κρατούνται στο Ντουμπάι, με τη Χαμάς να επιμένει ότι είναι μέλη της Φατάχ. Το δεύτερο, να υπήρξε κάποιας μορφής συνεργασία με ευρωπαϊκές μυστικές υπηρεσίες, κι ας φωνάζουν οι κυβερνήσεις Ισραηλινούς διπλωμάτες για διαβήματα και διαμαρτυρίες. Ο Ρόμπερτ Φισκ, ο γνωστός δημοσιογράφος της «Ιντιπέντεντ», δηλώνει βέβαιος πως οι βρετανικές αρχές κάτι κρύβουν, πως η υπόθεση των διαβατηρίων βρωμάει. Σε κάθε περίπτωση, ελάχιστοι πιστεύουν πως στο «Ντουμπάιγκεϊτ» θα πέσουν τίτλοι τέλους χωρίς να παραμείνει μπερδεμένος ο θεατής.







Δολοφονίες που πιστεύεται ότι έχει κάνει η Μοσάντ



22 Ιανουαρίου 1979

ΑΛΙ ΧΑΣΑΝ ΣΑΛΑΜΕΧ

Αρχηγός της οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης, που ήταν υπεύθυνη για τη σφαγή Ισραηλινών αθλητών στους Ολυμπιακούς του Μονάχου, σκοτώθηκε στη Βηρυτό όταν εξερράγη το αυτοκίνητό του 15 Ιουλίου 1979

ΖΟΥΧΑΪΡ ΜΟΧΣΕΝ

Αρχηγός της φιλοσυριακής πτέρυγας της ΟΑΠ, δολοφονήθηκε στις Κάννες της Γαλλίας 16 Απριλίου 1988

ΧΑΛΙΝΤ ΑΛ-ΟΥΑΖΙΡ

Ηγέτης της Φατάχ, γνωστός ως Αμπού Τζιχάντ, δέχθηκε πολλούς πυροβολισμούς μπροστά σε μέλη της οικογένειάς του στην Τύνιδα 28 Οκτωβρίου 1995

ΦΑΤΙ ΣΙΚΑΚΙ

Ιδρυτής της παλαιστινιακής ισλαμικής τζιχάντ, δολοφονήθηκε έξω από ξενοδοχείο στη Μάλτα 12 Φεβρουαρίου 2008

ΙΜΑΝΤ ΜΟΥΓΚΝΙΓΙΕΦ

Σύνδεσμος μεταξύ Χεζμπολάχ και Ιράν, σκοτώθηκε στη Δαμασκό την ώρα που έμπαινε στο αυτοκίνητό του που ήταν παγιδευμένο με εκρηκτικά 1 Αυγούστου 2008

ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ

Σύμβουλος του Σύρου προέδρου, σκοτώθηκε από πυροβολισμούς σε παραλία κοντά στην πόλη Ταρτούς της Συρίας. Οι πυροβολισμοί πιστεύεται ότι προήλθαν από αγνώστους που βρίσκονταν σε σκάφος αρκετά μακριά από την ακτή.

Αλλάζουν οι ισορροπίες στην Μαύρη Θάλασσα

Αλλάζουν οι ισορροπίες στην Μαύρη Θάλασσα με την νέα ναυτική βάση που πρόκειται να κατασκευάσει η Ρωσία στην Αμπχαζία. Σύμφωνα με τον πρώην διοικητή του ρωσικού Στόλου της Μαύρης θάλασσας ο ρωσικός στόλος πρόκειται να μειώσει την πιθανότητα έκθεσης του σε επιθέσεις όταν μετακινηθεί σε λιμάνι της Αμπχαζίας.
Με δεδομένο ότι το σύνολο του στόλου ναυλοχεί στο λιμάνι της Σεβαστούπολης η μετακίνηση μέρους αυτού σε μία νέα βάση σε λιμάνι της Αμπχαζίας θα μείωνε την έκθεση του σε απειλές. Επίσης με αυτό τον τρόπο θα διασφαλιζόταν από την Ρωσία η κυριαρχία της Αμπχαζίας.
Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Sergey Lavrov επανειλημμένες φορές δήλωσε ότι ο ρωσικός Στόλος της Μαύρης θάλασσας θα ελέγχει τις ρότες των καραβιών στα διεθνή ύδατα της Μαύρης θάλασσας. Ο έλεγχος θα πραγματοποιηθεί για την προστασία της Αμπχαζίας από την επιθετικότητα της Γεωργίας. Ρωσικά πλοία έχουν ήδη προετοιμαστεί για να συνοδεύουν φορτηγά πλοία της Αμπχαζίας στα διεθνή ύδατα.
Όλες αυτές οι κινήσεις έχουν ανησυχήσει τη Γεωργία. Ο αντιπρόεδρος του γεωργιανού κοινοβουλίου Ανέφερε ότι η Ρωσία διεξάγει παράνομες πράξεις στις ακτές της Αμπχαζίας. Από τη γεωργιανή πλευρά επισημαίνεται ότι η Ρωσία κατασκευάζει βάση υποβρυχίων στην Αμπχαζία παρα το γεγονός ότι η Ρωσία διαθέτει ένα μόνο υποβρύχιο στην Μαύρη θάλασσα.
Ο Πρόεδρος της ρωσικής Ακαδημίας Γεωπολιτικών Επιστημών δήλωσε ότι η Ρωσία ια μπορούσε να χρησιμοποιήσει βάσεις στην Αμπχαζία σε συνεργασία με τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Μία βάση σαν και αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για 49 χρόνια και μετά από αυτό διάστημα θα μπορούσε η παραμονή της να ανανεώνεται κάθε 5 χρόνιας.
Όσον αφορά την πληρωμή για τη χρήση αυτής της βάσης, η Ρωσία θα μπορούσε να δώσει στην Αμπχαζία στρατιωτικό υλικό, εκπαίδευση στα στελέχη των δυνάμεων της Αμπχαζίας, και στρατιωτική συνεργασία. Η νέα βάση θα διαθέτει υποδομή για ασκήσεις, αεροπορική βάση, κοινές φρουρές. Για την κατασκευή της στρατιωτικής βάσης ο Πρωθυπουργός της Ρωσίας είχε δηλώσει ότι θα δαπανηθούν 16 δις ρούβλια ενώ επιπρόσθετα 4 δις θα δαπανηθούν για την κατασκευή νέου οδικού δικτύου και συνοριακής υποδομής.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Βόρειο Αιγαίο: Πετρέλαιο υπάρχει, εθνική-πολιτική βούληση δεν υπάρχει...


Κρίσιμα ζητήματα που καταδεικνύουν αποδοχή μειωμένης εθνικής κυραρχίας όχι δημοσιονομικής, αλλά εδαφικής, από όλες τις κυβερνήσεις από το 1974 μέχρι σήμερα, ανακύπτουν μετά την ανάδειξη της υπόθεσης πιθανής ύπαρξης πετρελαίων στο Αιγαίο στην  εκπομπή «Αθέατος Κόσμος» του καναλιού ALTER. Το σημαντικότερο σημείο της μετάδοσης αφορούσε την ανάδειξη της αναφοράς της Διεύθυνσης Β7 του υπουργείου Εξωτερικών αρμόδιου για την ενεργειακή διπλωματία σχετικά με την ύπαρξη πετρελαίου στο Βόρειο Αιγαίο. Μία αναφορά που έγινε το 2008 δημοισεύθηκε μάλιστα τότε ένα μέρος της στην εφημερδία «Αγγελιοφόρος» της Θεσσαλονίκης, αλλά έκτοτε (Ιούνιος 2008) ουδείς άκουσε ή έμαθε κάτι περισσότερο γι αυτήν. Το defencenet.gr επικοινώνησε με το υπουργείο Εξωτερικών, ζήτησε να μάθει την τύχη της αναφοράς αυτής, αλλά συνάντησε κατηγορηματική άρνηση παροχής οποιασδήποτε επίσημης πληροφόρησης.


Το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η αναφορά με τίτλο «Πιθανά πετρελαϊκά κοιτάσματα στο Αιγαίο», εστάλη στον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και κοινοποιήθηκε στην υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη τον υπουργό Ανάπτυξης Χρήστος Φώλιας και τον υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδιο για την οικονομική διπλωματία Πέτρο Δούκα, αλλά και ορισμένες διευθύνσεις του υπουργείου Εξωτερικών.

Η αναφορά δεν αφήνει περιθώρια σε κάποιον να αμφισβητήσει τουλάχιστον την «υψηλή πιθανότητα ύπαρξης πλούσιων πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων στο Βόρειο Αιγαίο». Που σημαίνει ότι θα έπρεπε τουλάχιστον να υπάρξει ένα συντονισμένο σχέδιο αναζήτησης των κοιτασμάτων αυτών.

Όπως το defencenet.gr αποκάλυψε στις 14/12/2009 «Πριν από τρεις μήνες, τέλη Σεπτεμβρίου και ενώ είχαν προκηρυχθεί οι εκλογές και οδεύαμε σε ήττα του κυβερνώντος κόμματος ο τότε υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζιδάκης είχε εγκρίνει την διαδικασία της μεταβίβασης των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης των σημαντικότερων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Θρακικό Πέλαγος από την Καναδική εταιρία DENISON, στην «Ενεργειακή Αιγαίου».



Φαίνεται ότι κάποιοι πείστηκαν με την αναφορά της Β7 και επένδυσαν σε αυτήν. Και πολύ σύντομα είχαν αποτελέσματα.



Το 2009, η Ενεργειακή Αιγαίου επένδυσε συνολικά 80 εκατομμύρια δολάρια σε γεωτρήσεις στην περιοχή του Πρίνου στην Καβάλα, που αύξησαν την ημερήσια παραγωγή της εταιρείας, από 1.000 βαρέλια ανά ημέρα πριν την έναρξη του επενδυτικού προγράμματος, σε 5.000 βαρέλια στην παρούσα φάση. Και μόλις τέσσερις μήνες μετά είχαμε επιτυχή γεώτρηση της "Ενεργειακής Αιγαίου" στο κοίτασμα "Ε" και εντοπισμός 30.000.000 βαρελιών για τα επόμενα 14 χρόνια είναι τα πολύ σημαντικά νέα που έρχονται από το βόρειο Αιγαίο!



Υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί άμεσα στα 5.000 βαρέλια πετρελαίου ημερησίως η παραγωγή του Πρίνου, μετά από την επιτυχή ολοκλήρωση της γεώτρησης στο κοίτασμα «Έψιλον».



Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας που εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της περιοχής, η γεώτρηση δόθηκε στην παραγωγή σήμερα και αναμένεται να ενισχύσει σημαντικά την ημερήσια δυναμικότητα της εταιρείας, καθώς οι αρχικές εκτιμήσεις ξεπερνούν τα 3.000 βαρέλια την ημέρα, ποσότητα που θα ανεβάσει τη συνολική ημερήσια παραγωγή στα 5.000 βαρέλια.



Τα συνολικά αποθέματα του κοιτάσματος «Έψιλον» εκτιμάται ότι ξεπερνούν τα 30 εκατομμύρια βαρέλια και η εταιρεία θα προβεί σε νέες μελλοντικές γεωτρήσεις, προκειμένου να διασφαλίσει τη βέλτιστη εκμετάλλευση του κοιτάσματος. Το «Έψιλον» είναι το πρώτο νέο κοίτασμα που παράγει πετρέλαιο στην χώρα μας μετά από 14 χρόνια.



Είναι βέβαιο ότι αυτές οι εξελίξεις έχουν προβληματίσει την κυβέρνηση η οποία προσπαθεί επί της ουσίας «να μην ξεφύγει» το όλο θέμα. «Δεν έχουμε πετρέλαιο ή έστω όσο έχουμε βρει είναι ελάχιστο» δηλώνει στις αρχές Δεκεμβρίου ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Ενώ και οι Τούρκοι διεξάγουν ανάλογες έρευνας για πετρέλαιο, έστω και μέσα στα δικά τους χωρικά ύδατα.



Είναι σαφές ότι η πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στο θέμα ακολουθεί μία πολιτική του στιλ «Απελθέτω απ’ εμού το πετρέλαιον τούτο». Διότι ακόμα και στα τουρκικά χωρικά ύδατα να ανακαλύπτονταν πετρελαϊκά κοιτάσματα αυτά θα είχαν ως συνέπεια να αυξηθούν οι πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε έρευνα και αξόρυξη τουλάχιστον στο κοίτασμα του Μπάμπουρα. Το κοίτασμα που έφερε τρεις φορές στα πρόθυρα πολέμου Ελλάδα και Τουρκία: το 1976, το 1982 και το 1987.



Το κοίτασμα αυτό και τα κοιτάσματα στα οποία είχε δικαιώματα η DENISON και στη συνέχεια μεταβιβάστηκαν στην εταιρεία Calfrac, η οποία όμως δεν προχώρησε που δεν προχώρησε σε καμία ερευνητική γεώτρηση εδώ και αρκετά χρόνια, τώρα μεταβιβάστηκαν στην «Ενεργειακή Αιγαίου». Τα κοιτάσματα που θα ερευνηθούν είναι στη θέση Άθως, στη θέση Αμμώδη και στη θέση... Μπάμπουρας. Τι σημαίνει Μπάμπουρας; Δέκα μίλια νοτιοανατολικά της Θάσου, όλα δείχνουν ότι «κοιμάται» το μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου της περιοχής.

Στην αφορά της Β7 αναφέρονται όλα τα στοιχεία που είχε ο πρώην υπουργός Οικονομικών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Κουλουμπής για την ύπαρξη πετρελαίου στο Αιγαίο:

<<Περιοχή Μπάμπουρας, ανατολικά της Θάσου. Είναι μία περιοχή που τμήματά της αμφισβητούνται από την Τουρκία (βρίσκονται μεταξύ 6 και 12 μιλίων των ελληνικών χωρικών υδάτων). Από έρευνες που έγιναν σε αυτήν την περιοχή υπάρχει βεβαιότητα για πετρελαϊκό δυναμικό που κυμαίνεται από 120 έως 200 εκατομμύρια απολήψιμα βαρέλια, που θα μπορούσε να καλύψει το 40% περίπου των αναγκών της χώρας και για πολλά χρόνια».

Στην ίδια αναφορά το υπουργείο αναφέρει και το πιό κρίσιμο στοιχείο: «Πρέπει να ληφθεί μία πολιτική απόφαση για γνωστά κοιτάσματα που είχαν ήδη εντοπιστεί τις προηγούμενες δεκαετίες (70,80 και 90) στην περιοχή της Θάσου και για τα οποία δεν προχώρησε η εξόρυξη λόγω κόστους (σ.σ. αναφέρεται στα μικρά κοιτάσματα όπως αυτάό που εντοπίστηκε τον προηγούμενο μήνα από την Ενεργειακή Αιγαίου)».



«Το σύνολο των απολήψιμων αποθεμάτων υπολογίζεται στα 2 - 4 δισεκατομμύρια βαρέλια, αναφέραι στην αναφορά, με δυνατότητα εξόρυξης 130.000 - 180.000 βαρελιών ημερησίως, που θα κάλυπταν τις εθνικές ανάγκες σε ποσοστό 40% (η ημερήσια κατανάλωση κινείται συνολικά κοντά στα 400.000 βαρέλια)»

. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται (αλλά και με παλαιότερες έρευνες, με βασικότερη της γαλλικής εταιρίας «BEICIP», που αναγνωρίζεται ως η εγκυρότερη από όσες δημοσιεύτηκαν στο πρόσφατο παρελθόν), το πρόβλημα έγκειται στο βάθος που βρίσκονται τα κοιτάσματα, το οποίο καθιστά «ακριβή» την εξόρυξη.

Στο παρελθόν, όταν η τιμή του βαρελιού κυμαινόταν πολύ κάτω από τα 100 δολάρια, η εξόρυξη με κόστος άνω των 10 δολαρίων ανά βαρέλι θεωρούνταν ασύμφορη.

Με σημερινή τιμή 65-80 δολάρια και με τους νέους τρόπους εξόρυξης το κόστος εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στην χειρότερη περίπτωση θα είναι από 35 μέχρι 50 δολάρια το βαρέλι!
Το συμπέρασμα είναι πως αξίζει να ασχοληθούμε σοβαρά με την αξιοποίηση των εγχώριων κοιτασμάτων, ενώ επισημαίνεται ότι «το παράδειγμα της Κύπρου, αλλά και η εμπειρία από την επιτυχημένη άντληση των αιγυπτιακών offshore αποθεμάτων φυσικού αερίου δείχνουν το δρόμο και για την Ελλάδα...».

Αντίθετα δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για το ύπαρξη μεγάλου πετρελαιοφόρου κοιτάσματος νότια του Καστελλόριζου. Ελληνικές εταιρείες ή εταιρείες που να δρούν για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου δεν έχουν προχωρήσει εκεί σε έρευνες. Μόνο η Τουρκία έχει προχωρήσει σε έρευνας εντός της ελληνικής ΑΟΖ. Άρα αν υπάρχει τέτοιο θέμα μόνο από τουρκικές πηγές θα πρέπει να προέρχονται αυτές οι πληροφορίες.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση η άρνηση της ελληνικής πλευράς – όλων των κυβερνήσεων από το 1974 και εντεύθεν - να προχωρήσει δυναμικά σε εκμετάλλευση του κοιτάσματος του Μπάμπουρα ρισκάροντας ακόμα και μία σύγκρουση με την Τουρκία θέτει θέμα μειωμένης εθνικής κυραρχίας όχι σε δημοσιονομική βάση, αλλά σε εδαφική...



Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τουρκία – Συνέδριο των Πρέσβεων – Ομιλία Νταβούτογλου.

`


Πραγματοποιήθηκε από τις 4 ως τις 10.01.2010 το 2ο Συνέδριο Πρέσβεων του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών υπό την προεδρία του Τ/ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου (το 1ο είχε συγκληθεί από τον τότε Τ/ΥΠΕΞ Αλί Μπαμπατζάν τον Ιανουάριο 2008). Το μεγαλύτερο μέρος του Συνεδρίου πραγματοποιήθηκε στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Μπίλκεντ στην Άγκυρα και η σύνοδος αξιολόγησης στις 9 και 10 Ιανουαρίου στην πόλη Μάρντιν της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Στο Συνέδριο συμμετείχαν περί τα 200 άτομα -πρέσβεις της Τουρκίας που υπηρετούν στο εξωτερικό και στελέχη του Τ/ΥΠΕΞ.








«Κύριε Νομάρχα, κύριοι βουλευτές, κύριε Δήμαρχε, κύριε πρύτανη, αξιότιμοι συνάδελφοι, φίλοι καθηγητές και φοιτητές,



Πρωτίστως, θα ήθελα να πω ότι είναι μεγάλη τιμή για μένα να βρίσκομαι εδώ στο Πανεπιστήμιο Αρτουκλού του Μάρντιν μαζί με τα στελέχη του Υπουργείου μας των Εξωτερικών και τους αξιότιμους πρέσβεις μας που υπηρετούν στο εξωτερικό. Θεωρώ χρέος μου να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά για την πρόσκληση και τη φιλοξενία που μας προσφέρουν στο Μάρντιν, τον Νομάρχη, τον Δήμαρχο, τους βουλευτές και τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αρτουκλού.



Αυτή εδώ είναι η πιο διευρυμένη συνάντηση που έκανε ποτέ το Υπουργείο μας εκτός Άγκυρας. Γιατί, σχεδιάζοντας τη συνάντηση αυτή σκεφτήκαμε το Μάρντιν, αυτό πρέπει να το εξηγήσω –έχει σημασία.



Σχεδιάζοντας το πρόγραμμα, μου προτάθηκαν διάφοροι τίτλοι για την ομιλία μου, όπως ‘Μεσανατολική Πολιτική’ ή ‘Οι διεθνείς μας σχέσεις». Τους είπα ότι δεν μπορεί σε μια πόλη σαν το Μάρντιν να γίνει μια ομιλία με τόσο συγκυριακό τίτλο. Το Μάρντιν εκφράζει αφ’ εαυτού του το ιστορικό βάθος. Εκφράζει επίσης ένα φιλοσοφικό και διανοητικό βάθος. Χρειαζόταν, λοιπόν, ένας τίτλος ταιριαστός με το Μάρντιν. Γι’ αυτό και επέλεξα την επικεφαλίδα «Από τον αρχαίο πολιτισμό στην παγκοσμιοποιημένη τάξη».



Αρχαίος πολιτισμός και Μάρντιν – δεν υπάρχουν, νομίζω, δύο άλλες λέξεις που να είναι, η μια δίπλα στην άλλη, τόσο σωστές και τόσο αλληλοκαλυπτόμενες.



Γιατί αρχαίος, γιατί Μάρντιν;



Αν το αντιληφθούμε αυτό, θα καταλάβουμε το ‘γιατί η Τουρκία’ και το γιατί θα γίνει η Τουρκία κεντρικός παίκτης στην παγκόσμια τάξη που τώρα μορφοποιείται στον κόσμο. Διότι, όταν οι ρίζες κάποιου δεν πάνε τόσο βαθειά μέσα στη γη όσο του πλάτανου, δεν μπορεί να κάνει σκιά. Διότι, ρηχή είναι η σκιά αυτού που οι ρίζες του είναι αβαθείς, δεν είναι σκιά πυκνή.



Γιατί διάλεξαν οι πρόγονοί μας ως σύμβολό τους το πλατάνι, επειδή οι ρίζες του είναι βαθιές και δεν μπορεί εύκολα να ξεριζωθεί. Η σκιά του πλάτανου είναι πραγματική σκιά. Κι όταν γίνονται σκιάδι τα πλατάνια μας δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα σε δόγμα, φυλή και θρησκεία. Με την έννοια αυτή το Μάρντιν είναι μια πόλη με ρίζα βαθιά και μέλλον λαμπρό -ίδια με τη χώρα μας.



Χρόνια πριν, όταν ακόμα ήμουν στον ακαδημαϊκό χώρο, είχα κάνει μια ομιλία σχετικά με την ιστορία των πόλεων, στην οποία ταξινομούσα τις πόλεις –η ιστορία πόλεων ήταν ένα από τα μαθήματα που παρέδιδα στο πανεπιστήμιο και πιστεύω ότι το Αρτουκλού θα πρέπει να γίνει ένα από τα διαλεχτά ανώτατα ιδρύματα του κόσμου στον τομέα αυτό, γιατί πόλη σημαίνει Μάρντιν. Δεν θα μπω εδώ με λεπτομέρειες στην ταξινόμηση εκείνη. Θα αναφέρω μόνο μια κατηγορία, που εμπίπτει στη σχέση μεταξύ πόλης και πολιτισμού: ‘τις πόλεις που φτιάχνουν πολιτισμούς’. Υπάρχουν τέτοιες πόλεις. Είναι η Αθήνα, είναι η Μεδίνα. Υπάρχουν επίσης οι πολιτισμοί που φτιάχνουν πόλεις -η Βαγδάτη ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Υπάρχουν οι πόλεις εκείνες που τις διαμορφώνουν ποικίλοι πολιτισμοί και τις αποδίδουν στο μέλλον. Η Ισταμπούλ είναι μια από αυτές. Τη Νέα Υόρκη θα μπορούσαμε επίσης σήμερα να την συγκαταλέξουμε ανάμεσα στις πόλεις που διαμορφώθηκαν από πολιτισμούς. Επιπλέον όμως υπάρχουν οι πόλεις που αποτελούν ‘σύνοψη των πολιτισμών’. Ιστορία του πολιτισμού, ιστορία της ανθρωπότητας, συμπυκνώστε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας και τοποθετείστε τη σε έναν τόπο, έτσι ωσάν μια συνειδητή βούληση να έχει πει ‘να είναι αυτή μια τέτοια πόλη που να αποτελεί σύνοψη ολόκληρης της ιστορίας της ανθρωπότητας κι όσοι την κοιτούν, σαν να κοιτούν ένα μπιμπελό, να μπορούν να δουν σ’ αυτή την κάθε απόχρωση της ιστορίας της ανθρωπότητας, να ακούνε τους ωραίους ήχους της ανθρωπότητας, να νιώθουν την αρμονία της’. Αν μπορούσαμε λοιπόν να σκεφτούμε μια τέτοια πόλη ‘μπιμπελό των πολιτισμών’, αυτή σίγουρα θα ήταν το Μάρντιν.



Το 2001, σε μια από τις σπάνιες οικογενειακές μας εκδρομές , φτάσαμε εδώ βράδυ από την Ούρφα μέσω Κιζίλτεπε. Ερχόμασταν πρώτη φορά. Ο ήλιος κόντευε να βασιλέψει. Το Μάρντιν είναι ωραίο από όποιο σημείο κι αν το κοιτάξεις, όπως η Ισταμπούλ. Καθώς όμως προχωρούσαμε κι από το Κιζίλτεπε φάνηκε το Μάρντιν, μείναμε ενεοί, τι θέα ήτανε αυτή, είχαμε αντικρύσει τη Μεσοποταμία και το Μάρντιν που λες κι έχει ένα απόκοσμο μάτι που βλέπει τη Μεσοποταμία. Το φως που αντανακλούσε από το κάθε σπίτι έπεφτε με τέτοιο τρόπο πάνω στην πεδιάδα της Μεσοποταμίας, που θαρρείς το καθένα ανήκε σε μια βούληση εκτός του κόσμου τούτου, η οποία παρατηρούσε να δει πώς χρησιμοποιούν άραγε οι άνθρωποι τις ομορφιές που ευαρεστούμενη τους πρόσφερα… Σκέφτηκα πως το κάθε τζαμί, η κάθε εκκλησία, ο κάθε τόπος λατρείας, ο κάθε μεντρεσές, εκείνη τη βούληση αντανακλούσε.



Όπως ακριβώς η Ιερουσαλήμ… Πηγαίνετε στο Όρος των Ελαιών και κοιτάξτε από εκεί την Ιερουσαλήμ, δεν θα χορταίνεται να κοιτάτε. Στην Ιερουσαλήμ είναι το Μεστζίντι Ακσά, είναι εκκλησίες, είναι συναγωγές, αλλά η Ιερουσαλήμ είναι η ανθρωπότητα. Ίδια όπως το Μάρντιν είναι η σύνοψη της ιστορίας της ανθρωπότητας.



Συνέβησαν πράγματα που χώρισαν την ανθρωπότητα, που δίχασαν τις κοινωνίες, που προκάλεσαν αντιθέσεις στη βάση του έθνους και του δόγματος, υπήρξαν όμως κι αυτά που την ένωσαν. Την ένωσαν οι πόλεις. Δεν υπάρχει πολιτισμός όπου δεν υπάρχει πόλη, δεν υπάρχει ανθρωπότητα εκεί όπου δεν υπάρχει πολιτισμός. Όσοι ενστερνίζονται την κουλτούρα της πόλης, δεν προσπαθούν ποτέ να δημιουργήσουν μια πόλη μονο-πολιτιστική, μονο-εθνοτική, μονο-δογματική. Γιατί αν μια πόλη γίνει ομοιόμορφη, χάνει την ιδιότητα της ως πόλη. Ιδού λοιπόν, το Μάρντιν όπως έχει μεταφερθεί στο σήμερα, το πιο όμορφο παράδειγμα του αρχαίου και της πόλης… [μεταφράζεται ως ‘αρχαίο’ η λέξη kadim που χρησιμοποιεί, λέξη αραβικής προέλευσης που σημαίνει ‘αυτό που δεν έχει αρχή’, το παλιό, το ανέκαθεν, το άχρονο. Στα σύγχρονα τουρκικά το αρχαίο εκφράζεται με τη λέξη antik, ενώ το kadim χρησιμεύει πιο πολύ ως λόγιο στοιχείο, όπως στη φράση kadim dost=παλιός φίλος]



Λέμε ‘παράδειγμα αρχαίου’, θα πρέπει να ορίσουμε και το ‘αρχαίο’.



Το αρχαίο είναι η πιο θεμελιώδης έννοια της οθωμανικής κουλτούρας. Όταν ήθελε να περιγράψει τον εαυτό του ο Οθωμανός χρησιμοποιούσε τη λέξη ‘αρχαίο’. Αρχαίο θα πει κείνο που είναι τόσο παλιό ώστε η απαρχή του δεν μπορεί να εξακριβωθεί, όποιο λογαριασμό κι αν κάνει κανείς. Δηλαδή, ερευνά κανείς, μελετά, πηγαίνει στα βάθη των αρχείων… εκείνο όμως υπάρχει πριν από αυτά. Ο θεσμός της οικογένειας λόγου χάρη είναι αρχαίος θεσμός. Δεν είναι νοητή η ζωή της ανθρωπότητας χωρίς την οικογένεια. Αρχαίο είναι εκείνο που αντιπροσωπεύει το δέντρο που οι ρίζες του πάνε βαθιά. Όταν λέμε αρχαίος πολιτισμός εννοούμε τον πολιτισμό που εμπεριέχει όλα τα στοιχεία της ανθρωπότητας.



Το αρχαίο αυτό βρίσκει την εκδήλωσή του στο Μάρντιν.



Πολλοί ερεύνησαν την ιστορία του Μάρντιν. Και στο σημείο αυτό μνημονεύω με έπαινο και επιδοκιμασία τον Ιμπραχίμ μπέη –πριν από λίγο μάλιστα απέκτησα μερικά βιβλία του χάρη στον κ. Πρύτανη. Ίσως το πόσο μεγάλο πανεπιστήμιο θα γίνει το Αρτουκλού να εξαρτάται και λίγο από το πόσο θα μελετήσει το Μάρντιν. Πόσο θα καταφέρει να ζωντανέψει τις παραδόσεις Ζιντζίριε, Κασίμιε, Λατίφιε, Χατούνιε (πρόκειται για σημαντικούς μεντρεσέδες που ιδρύθηκαν μεταξύ 1385 και 1485 και δίδαξαν σε αυτούς θρησκεία και επιστήμες διάφοροι σπουδαίοι δάσκαλοι)–ελπίζουμε ότι θα το καταφέρει.



Πηγαίνετε όσο παλιά θέλετε, δεν νομίζω ότι θα μπορέσετε να βρείτε μια ημερομηνία για να πείτε, ιδού, αυτή είναι η αρχή της ιστορίας του Μάρντιν.



Λέγεται ότι πριν από επτά χιλιάδες χρόνια υπήρχαν στο Μάρντιν επτά διαφορετικές γλώσσες, επτά διαφορετικές θρησκείες, επτά διαφορετικοί πολιτισμοί. Είναι πέρασμα το Μάρντιν. Είναι πόλη συνοριακή αλλά ταυτόχρονα κεντρική πόλη. Το είδαμε πριν από λίγο στην προβολή. Η Ντάρα (το βυζαντινό Οχυρό Δάρα) ήταν πόλη στρατόπεδο ανάμεσα στους Σασσανίδες και την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Για πολλούς αιώνες υπήρξε συνοριακή πόλη ανάμεσα στην Ανατολική Ρώμη και τους Σασσανίδες. Κι ύστερα, μερικούς αιώνες αργότερα, έγινε, τούτη τη φορά, πρωτεύουσα του Αρτουκλού. Και ορθοπόδησε παντοιοτρόπως. Θαρρείς και τα απόκοσμα μάτια που κοιτούν την πεδιάδα της Μεσοποταμίας, είπαν και τώρα ας γίνει το Μάρντιν το κέντρο της Μεσοποταμίας. Κι ύστερα και το Μάρντιν ξαναγίνεται συνοριακή πόλη, διατηρώντας την λαμπρότητά του, ανάμεσα στους Αρτουκλού και τους αναδυόμενους οθωμανούς. Η πόλη μας στο σύνορο με το Ιράκ και τη Συρία.



Ποιος είναι ο στόχος μας; Να κάνουμε το Μάρντιν ξανά κεντρική πόλη της περιοχής. Θέλουμε όλοι οι δρόμοι να περνούν από το Μάρντιν, όλοι οι πολιτισμοί να περνούν από εδώ, όλο το εμπόριο να έχει με κάποιο τρόπο μια επαφή με το Μάρντιν. Θέλουμε η μεγάλη τέχνη που άνθισε εδώ να διαδοθεί παντού. Θέλουμε, όπως και η Ούρφα που αναφέρθηκε προηγουμένως στη στρατηγική σχετικά με τις γειτονικές χώρες, έτσι και το Μάρντιν να μην χαρακτηρίζονται απλώς από το γεγονός ότι είναι πόλεις συνοριακές, αλλά να αποκτήσουν την ιδιότητα του κέντρου όλης της Μέσης Ανατολής. Γιατί το Μάρντιν δεν είναι μια πόλη που εφευρέθηκε εκ των υστέρων. Είναι μια πόλη –με την έννοια που χρησιμοποιείται σήμερα για διάφορα φυτά- ‘οργανική’ (βιολογικής καλλιέργειας), επειδή είναι παλιά. Θα έλεγα μάλιστα κυριολεκτικά οργανική. Μακάρι να μπορούσα να είχα ζήσει περισσότερο καιρό στο Μάρντιν -δεν μπόρεσα να μείνω παρά λίγες μέρες σ’ εκείνη την εκδρομή και ξανάρθα μερικές φορές ακόμη με την ευκαιρία κάποιων συνεδρίων.



Αν θέλετε να ανακαλύψετε την ψυχή μιας πόλης που έχει ψυχή, τότε, ή θα τη γυρίσετε νύχτα ή θα βγείτε στο δρόμο πρωί αχάραγα και θα παρακολουθήσετε την ανατολή του ήλιου μαζί με την πόλη. Ειδικά σε πόλεις όπως το Μάρντιν που βλέπουν στην πεδιάδα της Μεσοποταμίας ή όπως η Ισταμπούλ που βλέπει στο Βόσπορο. Δεν υπάρχει τίποτε το περιττό όταν τριγυρνάτε στα άδεια σοκάκια του Μάρντιν. Τώρα φαίνεται πως έχουν δημιουργηθεί κάποια ‘περιττά’, αλλά ο Νομάρχης μας άρχισε να τα καθαρίζει. Στρεβλή δόμηση. Όταν περιδιαβαίνει κανείς τα σοκάκια ανάμεσα στο Ουλού Τζαμί και το Ζιντζίριε στην παλιά πόλη, όλα είναι τόσο εξαίσια τοποθετημένα στο φυσικό τους χώρο… Τα σοκάκια αυτά είναι σε τέτοια στενή και βαθιά επαφή μεταξύ τους –νιώθει κανείς σαν να πηγαίνει βόλτα σε ένα ωραίο δάσος όπου όλα ζουν το ένα δίπλα στο άλλο, σε απόλυτη επικοινωνία και επαφή. Τίποτα δεν είναι περιττό, τίποτα τεχνητό.



Να πω και κάτι ακόμα σχετικά με το βιολογικό και συνδυάστε αυτή την παλιά φυσικότητα με τον μοντερνισμό.



Το Μάρντιν είναι επίσης μια πόλη υγιεινή. Οι πέτρες του είναι ασβεστόλιθοι και του προσδίδουν έναν αέρα υγιεινής. Όταν ανακαλύπτετε το Μάρντιν, ανακαλύπτετε συγχρόνως όλες τις ομορφιές του αρχαίου πολιτισμού. Τα χρώματα που άφησαν πίσω τους οι φυλές που πέρασαν από εδώ, τα στοιχεία που άφησαν οι πολιτισμοί που εγκαταστάθηκαν εδώ, στοιχεία που μεταφέρονται στις επόμενες γενιές –τα βλέπετε όλα αυτά δια γυμνού οφθαλμού. Γι’ αυτό η σημερινή παγκόσμια τάξη κι αν είναι κάποτε να δημιουργηθεί μια τάξη –εννοώ μια τάξη οικουμενική-, χρειάζεται, όπως είπα και πριν μερικές μέρες στην έναρξη αυτού του συνεδρίου, μια φιλοσοφία. Γιατί βρισκόμαστε αντιμέτωποι με σοβαρές κρίσεις –θα αναφερθώ στο θέμα αυτό αργότερα. Αν κάποια μέρα, και η μέρα αυτή δεν είναι πολύ μακριά γιατί πρόκειται περί βαθειάς ανάγκης, αρχίσουμε να καταβάλουμε προσπάθειες για να ξεπεραστούν οι κρίσεις, με τη φιλοσοφική έννοια, εκείνοι που θα το κάνουν αυτό πρέπει να κατανοήσουν την ψυχή και το πνεύμα του Μάρντιν. Γιατί η πόλη αυτή έζησε οργανικά, με τη φυσικότητά της με το αρχαίο, συνυπήρξε μ’ αυτό και μ’ αυτό θα διατηρήσει την ύπαρξη της ως την αιωνιότητα. Δικό μας καθήκον είναι να προστατέψουμε το πνεύμα αυτό και την ψυχή. Δικό μας καθήκον είναι να διασπείρουμε ως μήνυμα στο σύνολο της χώρας μας αλλά και σε ολόκληρο την κόσμο την έμπνευση που παίρνουμε από το πνεύμα αυτό και την ψυχή. Είπα ‘αρχαία τάξη’. Στο σημείο αυτό καλό είναι να καταλάβει κανείς τη σχέση ανάμεσα στη νοοτροπία και την τάξη για να καταλάβει το ‘αρχαίο’.



Νομίζουμε –πράγμα που είναι μια ιστορική πλάνη- ότι αυτοί που ζούσαν τότε και τα όσα ζούσαν, ανήκαν στο τότε, είχαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εποχής και των γενεών εκείνων. Εμείς βιώνουμε κάτι τώρα, παρακολουθούμε τις μεγάλες τεχνολογικές αλλαγές. Και λέμε πως είμαστε μια πολύ τυχερή γενιά ή μια άτυχη γενιά βάσει των όσων βιώνουμε. Πολλές γενιές στην ιστορία, νόμισαν, με τον ίδιο τρόπο, ότι ήταν οι πιο σπουδαίοι πρωταγωσνιστές της ιστορίας.



Βρισκόμαστε τώρα αντιμέτωποι με ένα φαινόμενο που λέγεται παγκοσμιοποίηση καθώς και με τα προβλήματα που δημιουργεί… Και σκεπτόμαστε ότι μονάχα εμείς το ζούμε, πως δεν έχει προηγούμενο. Αυτό είναι άνευ προηγουμένου, λέμε. Ναι, ίσως στο πλαίσιο αυτό να μην έχει προηγούμενο. Αλλά, ίσως όχι στο ίδιο πλαίσιο, αλλά στο παρελθόν η ανθρωπότητα είχε σίγουρα κάποια παρόμοια εμπειρία. Αν αυτό το αντιληφθούμε σωστά, [τότε] μπορούμε να οικοδομήσουμε το μέλλον σωστά.



Πώς δηλαδή, θα πείτε.



Ρίξτε μια ματιά στους αιώνες μεταξύ του 5ου και 7ου αιώνα π.Χ. Πρόκειται για μια περίοδο όπου μεγάλα ρεύματα, θρησκευτικά, ιδέες θρησκευτικές διαδόθηκαν στο σύνολο του πλανήτη. Η περίοδος αυτή προσφέρει θαρρείς ένα εργαστηριακό παράδειγμα για να τεθεί σωστά η σχέση ανάμεσα στη νοοτροπία και την τάξη. Τάξη δεν μπορεί να δημιουργηθεί χωρίς την αλλαγή νοοτροπίας. Στην περίοδο εκείνη υπάρχουν τα σημάδια του ότι μια νέα τάξη μπορεί να δημιουργηθεί μόνο με μια νέα νοοτροπία. Τους αιώνες αυτούς σε διάφορες γωνιές της γης, σε διαφορετικές περιοχές όπου ανθούσαν πολιτισμοί παρουσιάστηκαν σημαντικά φιλοσοφικά ρεύματα, ηγετικές φυσιογνωμίες, θρησκευτικοί αρχηγοί. Λόγου χάρη στην περιοχή του ελληνικού πολιτισμού είχαμε τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη. Επί μερικές γενιές, τη μια μετά την άλλη. Την ίδια περίοδο και λίγο πριν, περίπου δύο αιώνες πριν, έζησαν ο Ζαρατούστρα στο Ιράν, ο Βούδας στην Ινδία, ο Κομφούκιος και το Ταό στην Κίνα. Και δύο τρεις αιώνες αργότερα, η διανοητική κινητικότητα που δημιούργησαν αυτά τα φιλοσοφικά ρεύματα, έγινε αιτία να αναδυθούν σημαντικά τοπικά καθεστώτα (τάξεις). Κι αυτά τα περιφερειακά καθεστώτα άρχισαν να διαχέοντα το ένα μέσα στο άλλο. Μαθητής του Αριστοτέλη ο Μέγας Αλέξανδρος, ό,τι πήρε από το δάσκαλό του, πολλαπλασιάζοντας το καθ΄οδόν -πέρασε έξω απ’ το Μάρντιν- το μετέφερε ως τις Ινδίες και την Αίγυπτο. Δημιουργήθηκαν πάμπολλες πόλεις με τ’ όνομα του (Αλεξάνδρειες) και αναδύθηκε μια τάξη.



Η Μεγάλη Περσική Αυτοκρατορία, που απόρροια της είναι μια από τις πιο ριζωμένες αρχαίες πόλεις, η Περσέπολις, ήρθε αντιμέτωπη [με τον Μεγαλέξαντρο] και αναδύθηκε η κινητικότητα το Ιράν.



Στις Ινδίες, μερικούς αιώνες μετά τον Βούδα εμφανίστηκαν οι αυτοκρατορίες του Ασόκα και των Μαούρια, στην Κίνα μερικούς αιώνες μετά τον Κομφούκιο εμφανίστηκε η Αυτοκρατορία των Μεγάλων Χάνων. Αυτές δημιούργησαν μεγάλα καθεστώτα. Τα καθεστώτα αυτά θα δημιουργούσαν αργότερα το Δρόμο του Μεταξιού με παρεπόμενα τις εμπορικές ανταλλαγές και τις πολιτιστικές αλληλεπιδράσεις.



Δηλαδή, κάτι παρόμοιο με την παγκοσμιοποίηση που ζούμε σήμερα, βιώθηκε σε παλιότερες εποχές.



Ο ισλαμικός πολιτισμός πάλι γεννήθηκε γύρω ‘από το δόγμα της μοναδικότητας του Θεού’ [το Κοράνι] στη Μεδίνα. Αλλά, έχτισε τη Γρανάδα, την Κόρδοβα. Το Μαρακές. Τη Βαγδάτη. Μετέφερε το πνεύμα αυτό στην Ισταμπούλ. Στη Μπουχάρα, το Ισφαχάν, την Μπάλχ. Αν δεν είχε βιώσει τη μεταμόρφωση της νοοτροπίας της ισότητας στον τόπο που γεννήθηκε, στη Μέκκα και τη Μεδίνα, δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει μια τέτοια αντίληψη τάξης.



Αν θέλετε να κατανοήσετε, μετέπειτα, την Οθωμανική Αυτοκρατορία, πρέπει να έχετε καταλάβει την περιπέτεια των Σελτσουκιδών, την περιπέτεια του Αρτουκλού που προηγήθηκαν. Πρέπει να καταλάβετε το τόξο που εκτάθηκε απ’ την κεντρική Ασία ως την Ανατολία, το πώς αναμείχθηκαν με τους πολιτισμούς οι άνθρωποι που κινούνταν μες στο τόξο και τι είδους συνθέσεις δημιούργησε η ανάμειξη αυτή στην Ανατολία. Το πνεύμα της τάξης που λέμε οθωμανική δεν πρωτοπαρουσιάστηκε τον 16ο αιώνα. Αναδύθηκε από τη συνάντηση εκείνων των κινητικών ανθρώπινων στοιχείων και του σταθερού χώρου. Οι άνθρωποι κινήθηκαν από την κεντρική Ασία κατά μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα, αλλά έχτισαν νέες τάξεις στα μέρη που συνάντησαν. … Προϊόν μιας τέτοιας σύνθεσης –της σύνθεσης Ιράν-Τουράν- είναι οι Σελτσουκίδες. Δάσκαλος ή βεζίρης του Μελικσάχ, γιού του Αλπασλάν, ήταν ο Νιζαμούλ-μουλκ. Σύνθεση δύο πολιτισμών από τους οποίους ο ένας ήταν πιο κινητικός ό άλλος πιο εγκατεστημένος.



Ύστερα, η κινητικότητα αυτή δημιούργησε μεγάλες συνθέσεις στην Ανατολία. Το Μάρντιν είναι μια από τις συνθέσεις αυτές, η Μεσοποταμία είναι μια άλλη. Οι κοινότητες που έφεραν μαζί τους την κινητικότητα ενώθηκαν με τις εγκατεστημένες, εκείνες δηλαδή που κατοικούσαν εκείνη την εποχή εδώ και μαζί δημιούργησαν μεγάλους και ισχυρούς πολιτισμούς. Βγάλτε μια από αυτές [τις κοινότητες] εκτός ιστορίας κι έχετε εξολοθρέψει και την άλλη. Σταθερή ήταν η Μεσοποταμία, η Ανατολία του Ρουμ της εποχής εκείνης. Γι’ αυτό και το όνομα του Μεβλανά ήταν Μεβλανά Τζελαλεντίν Ρουμί. Γεννήθηκε στη Μπαλχ και μέσω Ιράν ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Ανατολία. Επηρεάστηκε από τον πολιτισμό της Μεσοποταμίας. Και τις εποχές εκείνες οι άνθρωποι δεν χωρίζονταν σε τουρκομάνους, κούρδους, άραβες, ιρανούς, πέρσες. Δεν διαχωρίζονταν βάσει της εθνικότητάς τους. Ο τόσο ισχυρός πολιτισμός της Μεσοποταμίας αναδύθηκε μέσα από την ιστορική εμπειρία όλων των λαών που ζούσαν εδώ, των συροχαλδαίων, των γιελντανί, των κελντανί, των περσών και ίδρυσε μεγάλα κέντρα από την συνάντηση του με τα κινητικά και με βαθιές ρίζες τουρκικά και τουρανικά στοιχεία.



Η οθωμανική αυτοκρατορία αναδύθηκε τον 12ο – 13ο αιώνα επειδή κατάφερε να αξιοποιήσει τη σύνθεση αυτή, επειδή την ανέμειξε, ή, αλλιώς, επειδή υπήρχε ένας τέτοιος πολιτισμός εκεί, από μέσα του βγήκε η Οθωμανική αυτοκρατορία. Και γι’ αυτό οι οθωμανοί χρησιμοποίησαν την έννοια ‘αρχαίο’. Εννοούσαν τούτο: Εγώ μπορεί να μην ξέρω το χρώμα, τη φυλή, το δόγμα σας και ως κράτος δεν χρειάζεται καν να ξέρω. Όμως, όλοι σας, ως μέρος της ανθρωπότητας και ως προέκταση του αρχαίου είστε για μένα ιεροί. Γι’ αυτό ο σουλτάνος Μεχμέτ ο Πορθητής πλάι στο ‘σουλτάνος’ και το ‘χαγάνος’ –αργότερα προστίθεται το ‘χαλίφης’- χρησιμοποίησε χωρίς αναστολή τον τίτλο ‘καίσαρας των ρωμαίων’. Καίσαρας των Ρωμαίων. Γιατί βρισκόντουσαν εκεί. Γιατί εκεί που ήταν υπήρχε το Ιράν κι όλες αυτές οι διαφορετικές κουλτούρες. Με την αντίληψη αυτή, η έννοια ‘αρχαίος’ χρησιμοποιήθηκε για να ορίσει την τάξη που ένωσε όλους τους προς τα πίσω πολιτισμούς. Κι αυτός [ο Πορθητής] που κοιτούσε με το ίδιο μέτρο το μέλλον, ακριβώς επειδή κατανοούσε το αρχαίο, ονόμασε το κράτος αιώνιο κράτος [devleti ebed müddet], ρήση που σημαίνει την αντίληψη για ένα κράτος που θα διαρκέσει αιώνια. Το αιώνιο κράτος έπρεπε να βασίζεται σε ένα ριζωμένο αρχαίο.



Οι κουλτούρες που αναμείχθηκαν στα χώματα αυτά, βοήθησαν η μια την άλλη σε δύσκολους καιρούς. Στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν μιλάμε με τους ιρακινούς για την Κουτούλ-Αμάρα [σημερινή Ελ-Κουτ (160 χλμ από τη Βαγδάτη) που κατέλαβαν οι άγγλοι το 1915 και όπου ο οθωμανικός στρατός κατήγαγε ένδοξη μάχη εναντίον τους] συγκινούνται και αυτοί, συγκινούμαστε και εμείς. Διότι όταν τότε ο οθωμανικός στρατός πολεμούσε με τους άγγλους, στο στρατό εκείνο υπήρχαν όλοι -τούρκοι, κούρδοι, άραβες, συροχαλδαίοι, κελντανί, γιεζιντί. Αυτή είναι η ενότητα που αποτελεί το θεμέλιο της σημερινής τουρκο-ιρακινής φιλίας. Αυτή η ενότητα απέναντι στο πεπρωμένο.



Για το λόγο αυτό, σε ένα άλλο άρθρο μου, πάλι πριν να πάρω το σημερινό μου πόστο, είχα χρησιμοποιήσει μια έννοια πέρα από την έννοια της υπηκοότητας, την έννοια του ΄συμπατριωτισμού’, μια έννοια που από νομική άποψη μας περιζώνει όλους και σημαίνει ‘αυτούς που έχουν μοιραστεί την ίδια ιστορία’. Όποιοι δεν έχουν ζήσει μια κοινή ιστορία ακόμη κι αν είναι συμπατριώτες, όπως στη Γιουγκοσλαβία, δεν μπορούν να προσδώσουν νόημα στο ‘συμπατριωτισμό’. Η υπηκοότητα δημιουργεί νομικούς δεσμούς, η έννοια ‘αυτού που έχει μοιραστεί την ίδια ιστορία’ δημιουργεί κοινωνικούς δεσμούς, μείξεις. Για το λόγο αυτό η βάση της χώρας μας, της κοινωνίας μας, η μαγιά της, είναι πολύ ισχυρή. Με την ίδια λογική, με την ίδια προοπτική δημιουργήθηκε από την αρχή η Δημοκρατία μας.



Η Αλβανία στα Βαλκάνια σήμερα, ή, ας πούμε, το Αζερμπαϊτζάν στον Καύκοασο, η Βοσνία Ερζεγοβίνη, το Ιράκ, η Συρία είναι διαφορετικά κράτη –οι λαοί του Καυκάσου, οι λαοί των Βαλκανίων, οι λαοί της Μέσης Ανατολής είναι χωρισμένοι κατά διαφορετικά κράτη. Στην Ισταμπούλ όμως ή σε οποιαδήποτε άλλη μεγάλη πόλη μας, αν μπείτε σε μια πολυκατοικία μπορεί να δείτε ότι σε ένα πάτωμα μένει ένας αλβανός, στο άλλο ένας βόσνιος, ένας τσετσένος, ένας αζέρος. Όλοι αυτοί, επειδή είναι προϊόντα αυτής της ανάμειξης, είναι κατ’ εμάς, ισότιμοι πολίτες της Τουρκικής Δημοκρατίας. Κι επειδή συνδέονται μεταξύ τους με τα δεσμά αυτά –του ‘συμπατριωτισμού-, θα συνεχίσει η δημοκρατία μας, ο λαός μας, το κράτος μας να ζει ενωμένο ως όλο.



Επικαλούμενος την υπομονή σας, θα ήθελα να επισημάνω ακόμη μερικά σημεία κοιτώντας από αυτό το ιστορικό και φιλοσοφικό φόντο και λαμβάνοντας υπόψη τις αντανακλάσεις του φόντου αυτού στον οικουμενικό πολιτισμό.



Ναι, ο κόσμος χρειάζεται μια νέα τάξη.



Η νέα αυτή τάξη μπορεί να δημιουργηθεί με μια φιλοσοφική οπτική που θα φέρει εντός της τα στοιχεία που ανέφερα προηγουμένως σχετικά με το Μάρντιν. Ποιες θα πρέπει να είναι οι αρχές αυτής της νέας τάξης και ποιο ρόλο θα μπορούσε να παίξει στις αρχές αυτές η Τουρκία;



Πρώτον, η νέα αυτή τάξη πρέπει να είναι μια τάξη ‘δεκτική’, όχι απορριπτική. Δεν πρέπει να απορρίπτει καμιά χώρα, καμιά ήπειρο, κανένα λαό, κανένα χρώμα. Πρέπει να βασίζεται σε ταυτότητες που ‘είναι δεκτικές’. Όχι στους άξονες Ανατολή-Δύση, Βορράς-Νότος. Αντιθέτως, πρέπει να προσφέρει στέγη, να καλύπτει όλες τις ταυτότητες, όλους τους άξονες.



Τότε μόνο μπορεί να δημιουργηθεί μια τάξη που να ερίζει πως είναι οικουμενική. Προϋπόθεση μιας ‘δεκτικής’ τάξης είναι η δημιουργία μιας ενοποιητικής ταυτότητας.



Υπάρχουν σήμερα σε πάμπολλα μέρη του κόσμο μας συγκρούσεις ταυτότητας και απορριπτικές συμπεριφορές –οι απορριπτικές αυτές συμπεριφορές, μιας ομάδας λόγου χάρη, φέρουν μαζί και μέσα τους στην πραγματικότητα μια τάξη όπου δεν υπάρχει καμιά ισότητα.



Τώρα είμαστε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Το σύστημα των ΗΕ πρέπει να είναι ‘δεκτικό’. Όλοι να αισθάνονται ότι εκπροσωπούνται εκεί. Κανένας δεν πρέπει να απορρίπτεται.



Η Τουρκία ίσως να αποτελεί το πιο χτυπητό παράδειγμα αυτής της αρχής. Τίθενται διάφορες ερωτήσεις. Λένε λόγου χάρη για την Τουρκία ότι είναι γέφυρα ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, έτσι δεν είναι; Είναι, λένε επίσης, ρυθμιστικός παράγοντας ανάμεσα σε Βορρά και Νότο.



Απ’ τη μια μεριά, η Τουρκία υπερασπιστής της ανάμειξης Ανατολής-Δύσης και των διαφόρων πολιτισμών στο πρόγραμμα του Συνασπισμού των Πολιτισμών, απ’ την άλλη η Τουρκία άμεσος ανακλαστήρας των οικονομικών ανισοτήτων ανάμεσα σε Βορρά-Νότο ως μέλος των G-20.



Τι ακριβώς εκπροσωπούμε εμείς, δηλαδή;



Το ερώτημα αυτό μου έθεσε, σε μια συνάντηση που είχαμε, ένας πρώην γενικός γραμματέας του Υπουργείου μας. Θα ήθελα τώρα να το εκφράσω πιο καθαρά. Εμείς τους εκπροσωπούμε όλους. Γιατί ο αρχαίος πλούτος που έχουμε μας κάνει να συναντιόμαστε με όλους τους πολιτισμούς της Ανατολής, έχουμε πάρει κάτι από όλες αυτές τις κουλτούρες, ταυτόχρονα όμως, με την έννοια της πολιτικής κουλτούρας βρισκόμαστε στο κέντρο της Δύσης. Η υποψηφιότητά μας να γίνουμε μέλος της ΕΕ, οι επαφές μας στην Ασία, οι δεσμοί μας στη Μέση Ανατολή δεν είναι, με την έννοια αυτή, αντικρουόμενοι, αλλά δημιουργούν μια ολότητα. Γι’ αυτό όσο ‘γίνουμε δεκτικοί’ σε όλα αυτά, όσο πιο δραστικά κινούμαστε σ’ αυτά τα επίπεδα, τόσο πιο ενεργητικό ρόλο θα έχει η Τουρκία στην αναζήτηση της οικουμενικής τάξης.



Για ένα πράγμα να είστε βέβαιοι! Απ’ την σκοπιά αυτής της αρχής –της δεκτικότητας-, καμιά χώρα στον κόσμο δεν έχει την ιδιαιτερότητα της Τουρκίας να αντιπροσωπεύει την εμπειρία της ανθρωπότητας. Εμείς είμαστε σίγουροι γι’ αυτό και προχωρούμε στην εξωτερική μας πολιτική με αυτή την αυτοπεποίθηση.



Δεύτερο, αυτή η νέα τάξη πρέπει να είναι ‘συμμετοχική’.



Δηλαδή, αυτοί που πρόκειται να αποτελέσουν στοιχεία αυτής της τάξης πρέπει να λειτουργούν ίδια όπως η πόλη του Μάρντιν, όπου διαφορετικά στοιχεία έζησαν μαζί σε αλληλεπίδραση –το παγκόσμιο σύστημα μπορεί να επιβιώσει αποκλειστικά και μόνο αν είναι συμμετοχικό. Το σύστημα των ΗΕ, δεν είναι αρκετό να βασίζει τη λειτουργία του στα πέντε μόνιμα μέλη. Οι δομές που στηρίζονται στις πολιτικές εξισώσεις που δημιουργήθηκαν μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο χάνουν πλέον σιγά σιγά την βαρύτητα, την εγκυρότητά τους. Χρειάζεται να επιδειχτεί μια πιο συμμετοχική προσέγγιση. Είμαστε υποχρεωμένοι να αντιληφθούμε σωστά την αλλαγή της ευρω-κεντρικής δομής του 19ου αιώνα.



Θα ήθελα να αναφερθώ για άλλη μια φορά στο σημείο αυτό, στη σχέση ανάμεσα στην παγκοσμιοποίηση και το μοντερνισμό που ανέφερα πριν από λίγο. Όπως στους αρχαίους πολιτισμούς υπήρχε σχέση ανάμεσα στη νοοτροπία και την τάξη, ακριβώς το ίδιο συνέβη και την ώρα που αναδυόταν ο μοντερνισμός, από τον 14ο ως τον 18ο αιώνα, η μεταρρύθμιση, η αναγέννηση, οι μεγάλες διανοητικές επαναστάσεις, οι μεγάλες αλλαγές στη φυσική όπως η μηχανική του Νεύτωνα. Ως αντανάκλασή αυτών ο 19ος αιώνας έγινε ένας ευρω-κεντρικός αιώνας. Ο 20ος είναι ένας αιώνας με κέντρο τον Ατλαντικό.



Αλλά με την εμφάνιση της παγκοσμιοποίησης, ιδού, οι άνοδοι στην Ασία, οι νέες αναζητήσεις στη Λατινική Αμερική, οι αναδεύσεις στην Αφρική, μας δείχνουν ότι στον αιώνα που διανύουμε, αν καταστεί δυνατόν να δημιουργηθεί μια συμμετοχική τάξη, τότε μόνο θα εξασφαλιστεί μια παγκόσμια τάξη και όποιοι συντελεστές μπορέσουν να συνεισφέρουν στη συμμετοχική αυτή τάξη, αυτοί θα βγουν στο προσκήνιο ως σημαντικοί συντελεστές.



Εμείς ορίσαμε με την έννοια αυτή την ΕΕ ως στρατηγικό στόχο. Αλλά ποτέ δεν θα παραμελήσουμε τους δεσμούς μας στην Ασία, τις επαφές μας στη Μέση Ανατολή, τις ρίζες μας στα Βαλκάνια, ούτε τον Καύκασο και την Αφρική.



Γιατί όσο πιο συμμετοχικά μπορέσουμε να τους εκπροσωπήσουμε, στον ίδιο βαθμό θα μπορέσουμε να έχουμε λόγο στην παγκόσμια τάξη.



Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα.



Πέρυσι, πριν από την συνάντηση των G-20, ήμασταν με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Τανζανία. Ο Πρόεδρος της Τανζανίας ζήτησε μια χάρη από τον Πρόεδρο μας: ‘Η Αφρική δεν εκπροσωπείται όπως θα της άξιζε στους G-20, σας παρακαλούμε γίνετε εσείς εκπρόσωπός μας, εκπρόσωπος δηλαδή της Αφρικής στους G-20’.



Εκείνοι που δεν μπορούν να συμμετάσχουν στο παγκόσμιο σύστημα, εκείνοι που παραπονούνται για την ανισότητα του παγκόσμιου συστήματος, εκείνοι που περιμένουν μια φωνή να τους στηρίξει, στρέφουν το βλέμμα τους στην Τουρκία.



Για αυτό το λόγο η παρέμβαση του Πρωθυπουργού μας πέρσι για το θέμα της Παλαιστίνης, η δίκαιη κραυγή του, βρήκε ανταπόκριση όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Για το λόγο αυτό το νέο όραμα που θέλουμε να εγκαθιδρύσουμε στη Μέση Ανατολή βρίσκει απήχηση σε κάθε γωνιά του κόσμου. Την ώρα που η Μέση Ανατολή διαμελίζεται, εμείς με το όραμα που έχουμε διακηρύξει, που διαμορφώνεται με την ισχυρή πολιτική βούληση που εκφράζει ο Πρωθυπουργός μας, γινόμαστε οι εκφραστές ενός διαφορετικού οράματος. Η Τουρκία προχωρεί στη διαμόρφωση σχέσεων ‘ενοποίησης’ με τους γείτονές της. Κι αυτό είναι ένα θέμα που σας αφορά πολύ.



Υπογράψαμε, όπως γνωρίζετε, τον περασμένο μήνα 51 συμφωνίες με τη Συρία. 48 συμφωνίες με το Ιράκ. Ποιος είναι ο στόχος μας; Ο στόχος μας είναι ο ακόλουθος: να πάψουν το Μάρντιν, η Ούρφα, το Γκαζιαντέπ να είναι χωμένα σε μια γωνιά σαν πόλεις συνοριακές. Να συναντηθεί το Άντεπ με το Χαλέπι, το Μάρντιν με τη Μοσούλη, το Χαλέπι με την Λατάκεια και ακόμα πιο μακριά. Αυτή είναι η προσδοκία της τουρκικής κοινωνίας, αυτός είναι ο ορίζοντας της Τουρκίας.



Καθώς θα προχωράει η ‘ενοποίηση’ θα δούμε ότι αυτά που φαίνονται ως πολύ μεγάλες διαφορές, στην πραγματικότητα δεν είναι και τόσο μεγάλες διαφορές. Μοιραζόμαστε την ίδια κουλτούρα. Κοιτώντας από οποιοδήποτε σπίτι του Μάρντιν προς τη Μεσοποταμία είναι αδύνατο να δείτε πού αρχίζει το σύνορο ανάμεσα στην Τουρκία και τη Συρία. Η πεδιάδα αυτή απλώνεται και πάει, η πεδιάδα αυτή ήταν ενωμένη στη διάρκεια της ιστορίας, και έτσι θα είναι και στο εξής. Κανείς να μη σκέφτεται πως επειδή κάποιος σχεδίασε εκεί ένα σύνορο, ότι τα σύνορα θα είναι μόνιμα.



Και φυσικά θα σεβόμαστε τα σύνορα αλλά στα πλαίσια της φιλίας, ακριβώς όπως έγινε στην Ευρώπη, στην πορεία της δημιουργίας της ΕΕ, θα νοηματοδοτήσουμε αυτά τα σύνορα στο πλαίσιο της φιλίας. Θα φροντίσουμε ώστε να πάψουν τα σύνορα να είναι ‘τείχη’, θα τα μετατρέψουμε σε αληθινές ‘πύλες’ με την έννοια των συνοριακών πυλών. Η πύλη είναι για να εισέρχεται κανείς, η πύλη μένει ανοιχτή. Το τείχος δεν μπορείτε να το ανοίξετε. Έτσι ήταν ως τώρα το σύνορο Τουρκίας-Συρίας. Σαν να μην έφτανε που ήταν τείχος, είχε κιόλας ναρκοθετηθεί -για να προστατεύεται το τείχος. Λες και αυτοί που ζουν εκατέρωθεν αυτού του συνόρου θα ήθελαν να ζουν για πάντα χωριστά. Τώρα, οι νάρκες καθαρίζονται, άρχισαν να καθαρίζονται στο Νουσάϊμπιν (Νισυβύη). Το τείχος γκρεμίστηκε. Η Συρία και η Τουρκία αναμειγνύονται.



Όταν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Μπεσάρ Άσαντ στην Τουρκία και μετά τη συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό μας, ανακοινώσαμε μαζί με τον Βελίντ Μουαλίμ την είδηση ότι ‘καταργήθηκε η βίζα’, πιστέψτε με το τηλέφωνό μου δεν σταμάτησε να χτυπάει. Λάβαμε συγχαρητήρια απ’ όλη τη Μέση Ανατολή και ιδίως από τις συνοριακές περιοχές των δύο χωρών. Η είδηση εορτάστηκε σαν να ήταν γιορτή. Το τι συνέβαινε πριν από δέκα χρόνια, το ξέρει καλά ο Χουλουσί μπέης, Γενικός Πρόξενος μας στο Χαλέπι την εποχή εκείνη, πώς κατά μήκος των συνόρων πετούσαν ο ένας απ’ τη μια κι ο άλλος απ’ την άλλη τα δώρα τους μέσα σε τσουβάλια –αίσχος. Αταίριαστη εικόνα για κοινωνία του εικοστού αιώνα… εικόνα αταίριαστη με το πολιτισμό μας που αίρει τις καταβολές του από τους αρχαίους χρόνους. Σήμερα οι εικόνες εκείνες δεν υπάρχουν πια. Πολλά άλλα θα πάψουν να υπάρχουν. Εμείς, δεν θέλουμε πολέμους στην περιοχή μας, δεν θέλουμε εντάσεις. Θέλουμε αδελφοσύνη και ειρήνη. Θέλουμε η χώρα μας και οι σχέσεις μας να γίνουν ένα όμορφο μοντέλο που θα διαδοθεί στη Μέση Ανατολή.



Όχι μόνο με τη Συρία και το Ιράκ, καταργήσαμε τη βίζα και με την Ιορδανία. Με το Ιράκ, Θεού θέλοντος, θα κάνουμε ακόμη πιο προωθημένα βήματα μετά τις εκεί εκλογές. Όταν είχα πάει στη Μοσούλη, πρώτος τούρκος υπουργός εξωτερικών που πήγαινε στην πόλη αυτή, με είχε υποδεχτεί ο νομάρχης Μοσούλης κι είχαμε ζήσει πολύ συγκινητικές στιγμές. Η Μοσούλη, η Αρμπίλ, το Κιρκούκ ως πέρα τη Βασόρα είναι μέρη όπου εξακολουθούμε να μοιραζόμαστε μυρωδιές και χρώματα. Ένας κάτοικος της Βασόρας θα μπορεί να σηκωθεί ένα πρωί και να φτάσει χωρίς καμιά δυσκολία ως την Εντίρνε [Αδριανούπολη]–σας το εγγυώμαι αυτό.



Ή πάλι, από την Υεμένη, που σήμερα θεωρείται ότι είναι μέσα σε κρίση, θα μπορεί να ξεκινάει κάποιος και να έρχεται μέσω Σαουδικής Αραβίας, Ιορδανίας και Συρίας. Η Υεμένη δεν είναι για μας χώρα μακρινή. Ξέρουμε τα τραγούδια της και την ιστορία της. Είναι ένας τόπος όπου είχαν πάει οι προπάπποι μας ένα αιώνα πριν. Ο πόνος της είναι δικός μας πόνος. Πείτε μου τώρα, είναι δυνατόν να κοιμάται ήσυχος ένας τούρκος υπουργός εξωτερικών όταν στην Υεμένη γίνονται αυτές οι συγκρούσεις;



Ό,τι αισθανόμαστε για την Υεμένη, το αισθανόμαστε και για τη Βοσνία Ερζεγοβίνη. Το ίδιο αισθανόμαστε για τα βάθη της κεντρικής Ασίας. Δεν ξεχωρίζουμε τα μέρη αυτά. Χωρίς να μας νοιάζουν οι εθνοτικές καταβολές, θεωρούμε μέσα στα πλαίσια των ενδιαφερόντων μας κάθε κοινότητα που ‘έχει μοιραστεί μαζί μας την ίδια ιστορία’. Αυτό σημαίνει η αρχή της ‘συμμετοχικότητας’ που ανέφερα προηγουμένως. Δεν σκοπεύουμε να διαφεντέψουμε πάνω σε κανένα και δεν επιτρέπουμε να μας διαφεντεύει κανείς. Όμως, θα δώσουμε βαρύτητα και προσοχή ώστε η τάξη που θα δημιουργήσουμε να είναι μια τάξη όπου όλοι θα μετέχουν ισότιμα, όλοι τα συμβάλουν. Κι επιθυμούμε η οικουμενική τάξη να υιοθετήσει αυτή την αρχή της ‘συμμετοχικότητας’.



Τρίτη αρχή. Είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε ‘συνθετικοί’. Οι μονοδιάστατες, μονόχρωμες τάξεις δεν έχουν πιθανότητα επιβίωσης. Εξάλλου, αυτό που λέμε τάξη έχει νόημα μόνο αν συνδυάζει τα χρώματα. Σκεφτείτε ένα πίνακα που να έχει ζωγραφιστεί με ένα μοναδικό χρώμα. Ή βάλτε με το νου σας μια αρχιτεκτονική που να βασίζεται σε ένα απαράλλαχτο μοτίβο. Ένα κιλίμι που να μην περιέχει στο σχέδιο του παρά ένα μοναδικό στοιχείο. Τάξη θα πει διαφορετικότητες. Οτιδήποτε μονοδιάστατο μπορεί μετά από λίγο να γίνει αιτία σύγκρουσης.



Δικός μας στόχος είναι να γίνουμε εκφραστές κι εκπρόσωποι μιας φιλοσοφικής αντίληψης που συνδυάζει διαφορετικές εμπειρίες της ανθρωπότητας, που τις βλέπει ως μια σύνθεση και να αντικατοπτρίσουμε τη φιλοσοφική αυτή αντίληψη στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.



Την ερχόμενη εβδομάδα θα πάω στην Κροατία. Θα πραγματοποιήσουμε την τριμερή συνάντηση Τουρκίας-Κροατίας Βοσνίας Ερζεγοβίνης. Την άλλη μέρα θα πάω στο Βελιγράδι, όπου θα πραγματοποιήσουμε την συνάντηση Τουρκίας-Σερβίας-Βοσνίας Ερζεγοβίνης.



Γιατί γνωρίζουμε ότι αν θέλουμε να εγκαθιδρυθεί μιας καινούρια τάξη στα Βαλκάνια, πρέπει πρώτα να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις ‘συνθέσεις’. Να υιοθετήσουμε μια προσέγγιση όχι βασισμένη στις προκαταλήψεις, στις αναμνήσεις των πόνων του παρελθόντος, αλλά μια προσέγγιση που να κοιτάει προς το μέλλον, που να διαμορφώνει έναν ορίζοντα και να φέρνει κοντά τα διαφορετικά στοιχεία.



Τέλος, ένα άλλο μάθημα που η οικουμενική τάξη πρέπει να πάρει από τον αρχαίο πολιτισμό, είναι η υιοθέτηση από τον άνθρωπο μιας προσέγγισης που να βασίζεται στην ισότητα. Όχι στις διαφορές, όχι στις πολώσεις και τα ιεραρχικά καθεστώτα, αλλά ένα μέλλον όπου ο καθένας θα έχει την αξία του απλά γιατί είναι άνθρωπος, και καθένας θα κατευθύνει το μέλλον του στο πλαίσιο της αλληλεπίδρασης χωρίς τη χρήση οποιουδήποτε μέσου ισχύος. Δηλαδή, έχουμε την ανάγκη μιας συμμετοχικής, συνθετικής και βασισμένης στην ισότητα διεθνούς τάξης. Τα σημάδια μιας τέτοιας τάξης μπορούμε να τα βρούμε μόνο στα βάθη της ιστορίας της ανθρωπότητας. Είναι ευτυχές το γεγονός ότι ζούμε σε μια χώρα που εμπεριέχει τα κάθε είδους παρελθόντα της ιστορίας της ανθρωπότητας. Έχουμε μια εκπληκτική πείρα που βασίζεται από τον ελληνικό πολιτισμό ως την Μεσοποταμία, από τον ιρανικό πολιτισμό ως τις επιρροές από την Αίγυπτο, από το χαρμάνι που δημιούργησαν οι τεράστιες μετακινήσεις από τις Ινδίες και την Κίνα, από την γεμάτη δυναμισμό εμπειρία που έχει έρθει από τα Βαλκάνια και τον Καύκασο. Εκείνο που τώρα μας χρειάζεται κι εκείνο που θα αποτελέσει άξονα για την εξωτερική μας πολιτική, που θα αποτελέσει κίνητρο, καταφύγιο και εστιακό σημείο της ψυχολογίας μας είναι το αίσθημα της αυτοπεποίθησης.



Πιστεύουμε στην ιστορία από την οποία προερχόμαστε. Εμείς, ενστερνιζόμαστε την ταυτότητά μας με όλα τα στοιχεία που την αποτελούν και την δομούν.






Και έχουμε εμπιστοσύνη σε εσάς, εμπιστευόμαστε τη δυνατή φωνή που φτάνει ως εμάς από όλα τα μέρη της Ανατολής, όλα τα μέρη της Βαλκανικής, τη φωνή που έρχεται από τα βάθη της ιστορίας, τη φωνή που θα στείλει μήνυμα στην ανθρωπότητα, γιατί εμπιστευόμαστε το Μάρντιν. Πιστεύουμε στο πνεύμα και την ψυχή του Μάρντιν. Το πνεύμα του Μάρντιν είναι το πνεύμα της Τουρκίας. Και το πνεύμα της Τουρκίας αποτελεί το κέντρο του πνεύματος που στο μέλλον πρόκειται να αποτελέσει το πνεύμα της παγκόσμιας τάξης. Με την αυτοπεποίθηση αυτή προσπαθούμε να ασκήσουμε την εξωτερική μας πολιτική. Σας ευχαριστούμε ξανά που μας φιλοξενήσατε. Και θέλω για άλλη μια φορά να τονίσω ότι όλο το Υπουργείο Εξωτερικών θα εξακολουθήσει να είναι στην υπηρεσία όλων των Μαρντινλίδων και ολόκληρου του λαού μας».